Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ»

Λοιπόν, εἶδα σέ ὅραμα ὅτι θά πήγαινα μακρινό ταξίδι καί ἔπρεπε νά ἑτοιμάσωτά χαρτιά μου, διαβατήριο, συνάλλαγμα κ.λπ., ἀλλά οἱ ὑπάλληλοι δέν μοῦ ἔκαναν τά χαρτιά. Ἐκεῖ ἦταν πολλοί ἄνθρωποι, ὅμως δέν ὑπῆρχε κανείς νά μέ βοηθήση. «Ποιός θά μέ βοηθήση; λέω. Μά δέν βρίσκεται κανένας, γιά νά ἐνδιαφερθῆ;». Εἶχα μία ἀγωνία!…

Κάθε φορὰ ποὺ ἔλεγε τὸν στίχο, ἔκανε καὶ μιὰ στρωτὴ μετάνοια. Ἐγὼ διάβαζα: «Ἄρτος ζωῆς αἰωνιζούσης γενέσθω μοι τὸ σῶμα Σου τὸ ἅγιο…». Θεοσκότεινα ὅλα, νύχτα, μεσάνυχτα στὴν ἔρημο. Ὅταν φθάσαμε στὸν στίχο ποὺ λέγει: «Μαρία Μῆτερ Θεοῦ, τῆς εὐωδίας τὸ σεπτὸ σκήνωμα..», ἐκεῖ ἀκριβῶς, ἄκουσα ἕνα πράγμα, σὰν ἀέρας μπῆκε στὸ Ἐκκλησάκι. Νόμισα ὅτι ἄνοιξε τὸ παράθυρο ὁ Γέροντας, ἀλλὰ ἦταν δίπλα μου.