Δημοσιεύσεις ετικέτας «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ»

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 11ο – Κρεμμύδι

Το κρεμμύδι ή Άλλιον το κρόμμυο (λατινική ονομασία Allium cepa) αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά βρώσιμα και φαρμακευτικά φυτά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι βολβώδες πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος το ένα μέτρο.

Φυτά καί Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς καί Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 6ο – Σκόρδο

Το σκόρδο ή Άλλιον το εδώδιμον (λατινική ονομασία Allium sativum) αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά καλλιεργήσιμα φυτά εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι μονοετές αλλά και πολυετές φυτό που ανήκει στο γένος Άλλιο και στην οικογένεια των Λειριοειδών ή Υακινθοειδών. Η πολλαπλή ευεργετική δράση του σκόρδου ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 17ο – Σέλινο

Το σέλινο είναι ένα από τα πιο σημαντικά φαρμακευτικά βότανα καθώς και λαχανικό. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του βοτάνου στην φαρμακευτική είναι κυρίως οι σπόροι και τα φύλλα.

Φυτά καί Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς καί Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 5ο – Βαλσαμόχορτο

Τό βαλσαμόχορτο ἤ σπαθόχορτο (ὑπερικόν τό διάτρητον) μέ λατινική ὀνομασία hypericum perforatum εἶναι πολυετές, ἀειθαλές φυτό μέ ὕψος πού φτάνει τά 80 ἑκατοστά καί ἄνθη μέ ἔντονο κίτρινο χρῶμα καί μαῦρες κουκκίδες καί ἀνήκει στά ἀγγειόσπερμα. Στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν γνωστό μέ τό ὄνομα ὑπερικό ἐνῷ στήν ξένη βιβλιογραφία ἀναφέρεται ὡς St. Johns wort (βότανο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου)

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 9ο – Θυμάρι

Τα βασικά ενεργά συστατικά του θυμαριού είναι τα πτητικά έλαια (θυμόλη, μεθυλοχαβικόλη, κινεόλη, βορνεόλη), τα φλαβονοειδή (απιγενίνη, λουτεολίνη) και οι ταννίνες. Επίσης περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος Β, Α ,Κ, Ε και C καθώς και φολικό οξύ, σίδηρο, ασβέστιο,κάλιο,μαγνήσιο,μαγγάνιο και σελήνιο. Λόγω της υψήλής συγκέντρωσης σε βιταμίνη C, θεωρείται ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 18ο – Μέντα

Η Μέντα ή Μίνθη η πιπερώδης (λατινική ονομασία: Mentha X. Piperita) είναι φυτό μονοετές , έντονα αρωματικό με τετραγωνισμένους μίσχους και αρωματικά φύλλα που φθάνει σε ύψος τα 80 εκατοστά. Η μέντα ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών και φύεται στην Ευρώπη, την Ασία και την Β. Αμερική.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 16ο – Μαϊντανός

Ο μαϊντανός ή πετροσέλινο (αρχ.:Πετροσέλινον το ουλόφυλλον , λατινική ονομασία: Petroselinum crispum) είναι ένα μονοετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 30 εκατοστά.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 15ο – Σχίνος (Μαστιχόδενδρο)

Ο σχίνος ή Μαστιχόδενδρο ή Πιστακία (λατινική ονομασία: Pistacia Lentiscus) είναι πολύκλαδο, πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα τρία μέτρα.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 14ο – Λεμόνι

Το λεμόνι ή κίτριον η λεμονέα (λατινική ονομασία: citrus x limon) είναι από τα σπουδαιότερα και πολλαπλά χρησιμοποιούμενα για οικιακή χρήση φυσικά φάρμακα.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 10ο – Δενδρολίβανο

Το δενδρολίβανο ή Αρισμαρί (Αρχαία ονομασία: απόσπληνος) ,  (Λατινική ονομασία: Rosmarinus officinalis L), είναι ένας πολυετής, αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος μέχρι τα δυο μέτρα και ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών. Είναι φυτό ιθαγενές της μεσογείου και είναι αυτοφυές σε ολόκληρη την νότια Ευρώπη. Σήμερα το δενδρολίβανο καλλιεργείται σε ολόκληρο τον κόσμο ως καλλωπιστικό φυτό αλλά και για τις αρωματικές του ιδιότητες. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα ή με σπόρους την άνοιξη και οι κλώνοι με τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι αμέσως μετά την ανθοφορία. Η λατινική του ονομασία μεταφράζεται ως «δάκρυ της θάλασσας» και προκύκτει από την ικανότητα του φυτού να φύεται κοντά στην θάλασσα.

Φυτά και Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς και Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 12ο – Ρίγανη

Η ρίγανη ή ορίγανον το κοινόν  (λατινική ονομασία origanum vulgare) είναι ένα πολυετές ευθυτενές βότανο που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών και μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 80 εκατοστά. Έχει κοκκινωπούς βλαστούς , ελλειπτικού σχήματος φύλλα και δέσμες από ροζ άνθη.

Φυτά καί Βότανα τῆς Ἑλληνικῆς Γῆς καί Θεραπευτική Χρήση αὐτῶν – Μέρος 7ο – Γαϊδουράγκαθο

Η σιλυμαρίνη έχει φανεί ότι αυξάνει το ρυθμό αναγέννησης των κυττάρων του ήπατος, καθώς επιδρά στο ρυθμό πρωτεϊνοσύνθεσης. Η παραπάνω δράση φαίνεται πως βοηθά στην παραγωγή νέων κυττάρων σε περιπτώσεις ηπατίτιδας, αλκοολικής λιπώδους διήθησης, κίρρωσης αλλά και μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης του ήπατος

Φυτά και Βότανα της Ελληνικής Γής και Θεραπευτική Χρήση αυτών – Μέρος 4ο – Σύμφυτο

Το σύμφυτο ή στεκούλι (λατινική ονομασία: symphytum officinalis) είναι πολυετές φυτό που μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι το ένα μέτρο και ανήκει στην οικογένεια των βοραγιοειδών. Είναι αειθαλές με παχιά ανάγλυφα φύλλα και άνθη άσπρα ή μωβ που μοιάζουν με καμπανάκια. Είναι είναι ιθαγενές φυτό της Ευρώπης, καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου συμπεριλαμβανόμενων και αυτών της ανατολικής Ασίας της Β.Αμερικής και Αυστραλίας. Ευδοκιμεί σε υγρά, βαλτώδη μέρη (λίμνες, ρεματιές κλπ).Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι οι ρίζες, τα άνθη και τα φύλλα.

Φυτά και Βότανα της Ελληνικής Γής και Θεραπευτική Χρήση αυτών – Μέρος 3ο – Αγριοτριανταφυλλιά

α κυνόροδα περιέχουν είκοσι φορές περισσότερη βιταμίνη C από ότι μπορούμε να πάρουμε από τα πορτοκάλια και πέντε φορές περισσότερη από τα λεμόνια και τα ακτινίδια. Η περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C ανά 100 γραμμάρια καρπών κυμαίνεται από 2000-2500 mg.