Ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ μοναχοῦ ἀπό τόν κόσμο καί ὁ περιορισμός του στό Ἅγιον Ὄρος εἶναι ἕνα σιωπηλό κήρυγμα γιά τόν κόσμο. Καί νά θέλη ὁ μοναχός νά τό κρύψη, νά κλείση τό στόμα του μέ καλάϊ, αὐτό διδάσκει σιωπηλά. Σκέφτονται ὅτι ὁ μοναχός ἄφησε τά πάντα καί πῆγε στό Ἅγιον Ὄρος καί ὅτι γιά νά μένη τόσα χρόνια σημαίνει ὅτι κάτι βρῆκε.
Το πνεύμα των παλαιών Αγιορειτών. Από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση
