Ἀφ΄ἑνὸς ἢ ἀφενός, ἀφ΄ἑτέρου ἢ ἀφετέρου, ἐξ ἀρχῆς ἢ ἐξαρχῆς, καθ΄ἑξῆς ἢ καθεξῆς. Ἂν καὶ οἱ λέξεις εἶναι σύνθετες, προτιμότερη εἶναι, νομίζουμε, ἡ γραφὴ μὲ μία λέξη, ἐπειδὴ ἡ σύνδεση τῶν στοιχείων ποὺ τὶς ἀποτελοῦν εἶναι πολὺ στενή. Μὲ μιὰ λέξη γράφουμε καὶ τὰ ἀκόλουθα: ἐξαιτίας, ἀπόψε, ἀπευθείας, ἀφότου, ἀφοῦ, ἑξῆς, ἐξαρχῆς, ἐφάπαξ, κατεξοχήν. Ὅμως γράφουμε καθ΄ὁδόν, καθ΄ὅλα, ἐν τῷ μεταξύ, τέλος πάντων. Ἡ γραφὴ μὲ δύο λέξεις εἶναι προτιμότερη, ὅταν ἀκούγωνται σαφῶς δύο τόνοι.
Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα