Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων

 

Ἁμαρτάνω σήμαινε ἀρχικὰ «ἀποτυγχάνω τὸν στόχο μου, ρίχνω τὸ βέλος καὶ δὲν πετυχαίνω τὸν στόχο μου» καὶ ἀργότερα διαπράττω ἠθικὸ παράπτωμα. Προέρχεται ἀπὸ τὸ στερητικὸ α καὶ τὴ ρίζα σμαρ- ἢ μερ-. Ὁμόρριζα εἶναι τὸ μέρος, ἡ μέριμνα, ἡ μοῖρα, ὁ μοιραῖος, ὁ ἄμοιρος, ὁ δύσμοιρος, ὁ ἰσόμοιρος, ὁ κακόμοιρος, ὁ μεμψίμοιρος καὶ ἡ εἱμαρμένη. Πῶς ἐξηγεῖται ἡ διαφορετικὴ σημασία τῶν παραπάνω λέξεων, ἀφοῦ προέρχονται ἀπὸ τὴν ἴδια ρίζα; Ἡ ρίζα σμαρ- «σκέφτομαι, φροντίζω, προνοῶ» μᾶς ἔδωσε τὴν μέριμνα (ἡ πρόνοια, ἡ φροντίδα γιὰ κάτι), τὴν Μοῖρα ἢ Εἱμαρμένη (τὴν θεὰ τοῦ πεπρωμένου, ἡ ὁποία προνοεῖ, ὥστε νὰ μοιράση στὸν καθένα τὸ καλὸ ἢ κακὸ μερίδιο τῆς ζωῆς του), τὴν μοῖρα (τὸ μερίδιο τοῦ καθένα στὴ ζωή), τὸν μεμψίμοιρο (αὐτὸν ποὺ μέμφεται τὴν μοῖρα, δηλαδὴ τὸν γκρινιάρη) καὶ τὰ ὁμόρριζά τους. Ἄρα τὸ ἁμαρτάνω θὰ σήμαινε δὲν προνοῶ, δὲν φροντίζω οὕτως ὥστε νὰ πετύχω τὸν στόχο, ἀποτυγχάνω.

 

Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα

Ετικέτες - Σχετικά Θέματα