Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων – Ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ γλωσσικὴ παρακαταθήκη

 

Σκότος καὶ σκιὰ θανάτου. Ἡ φράση εἶναι εἰλημμένη ἀπὸ τοὺς «Ψαλμοὺς» (106, 10) καὶ χρησιμοποιεῖται γιὰ νὰ περιγράψῃ μιὰ κατάσταση ζοφερή, ἡ ὁποία προξενεῖ ἀπελπισία καὶ φόβο. Ἡ πλήρης φράση εἶναι «καθημένους ἐν σκότει καὶ σκιὰ θανάτου πεπεδημένους ἐν πτωχείᾳ καὶ σιδήρω» (σὲ ἐλεύθερη ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση: τὸ ἴδιο ἔκανε ὁ Κύριος καὶ στοὺς φυλακισμένους ποὺ ἦταν κλεισμένοι σὲ σκοτεινὴ φυλακή, ἐκεῖ ποὺ ἐβάρυνε ἡ σκιὰ τοῦ θανάτου. Ἦταν δεμένοι χειροπόδαρα μὲ σιδηρᾶ δεσμά, ζῶντας μὲ στερήσεις καὶ ταλαιπωρίες). Ἡ φράση ἀπαντᾶ καὶ στον Ἡσαΐα. 9,2 : «ὁ λαὸς ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ καὶ σκιὰ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ΄ ἡμᾶς». Τὸ σκοτάδι εἶναι σύμβολο πνευματικῆς πτώσεως καὶ δυστυχίας (Ἡσ. 13, 9-10), σημάδι καταπίεσης καὶ ὑποδούλωσης, θλίψης καὶ στενοχώριας. Ἡσ. 8,22. Ἀκόμα, ἀποτελεῖ σημεῖο αἰχμαλωσίας (Ἡσ. 42,7 καὶ 49,9 καὶ Ψλ.107,10.14) καὶ θανάτου, ὅπως διαβάζουμε στὸ βιβλίο τοῦ Ἰὼβ (Ἰωβ. 10, 21-22 15,22-24. 38,17). Ὁ κόσμος βρίσκεται σήμερα καθήμενος ἐν σκότει καὶ σκιὰ θανάτου.

 

Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα

Ετικέτες - Σχετικά Θέματα