Συχνὰ γράφεται «τὸ κυβερνὸν κόμμα». Ἡ μετοχὴ κυβερνῶν μὲ ω καὶ ὄχι μὲ ο εἶναι μετοχὴ τοῦ ρήματος κυβερνῶ (καὶ κυβερνάω). Τὸ ρῆμα κυβερνῶ εἶναι ἀρχαῖο ρῆμα, συνηρημένο τῆς πρώτης τάξεως καὶ ἡ ἀρχική του σημασία ἦταν «ὁδηγῶ πλοῖο». Στὰ νέα ἑλληνικὰ τὰ ρήματα κατηγοριοποιοῦνται σὲ δύο συζυγίες, τὴν πρώτη, στὴν ὁποία ἀνήκουν τὰ ρήματα ποὺ δὲν τονίζονται στὴν κατάληξη, ὅπως τὸ λύνω, καὶ τὴ δεύτερη στὴν ὁποία ἀνήκουν τὰ ρήματα ποὺ τονίζονται στὴν κατάληξη, ὅπως τὸ κυβερνῶ (πρόκειται γιὰ τὰ συνηρημένα τῆς Ἀρχαίας). Αὐτὰ ὑποκατηγοριοποιοῦνται σὲ δύο τάξεις. Στὴν πρώτη τάξη ἀνήκουν τὰ ρήματα ποὺ οἱ καταλήξεις τῶν τριῶν πρώτων προσώπων ἐνεστῶτα τῆς ἐνεργητικῆς φωνῆς τους εἶναι –ῶ/άω, -ᾶς, -ᾶ. Στὴ δεύτερη τάξη ἀνήκουν τὰ ρήματα ποὺ οἱ καταλήξεις τῶν τριῶν πρώτων προσώπων ἐνεστῶτα τῆς ἐνεργητικῆς φωνῆς τους εἶναι –ῶ, -εῖς, -εῖ. Τὸ ρῆμα μας ἀνήκει στὴν πρώτη τάξη. Ἡ μετοχὴ ἐνεστῶτα (πρόκειται γιὰ λόγιο τύπο) εἶναι κυβερνῶν, κυβερνῶσα, κυβερνῶν. Ἑπομένως τὰ ὀρθὰ εἶναι: ὁ κυβερνῶν συνασπισμός, ἡ κυβερνῶσα παράταξη, τὸ κυβερνῶν κόμμα. Ὀμοίως ἀποχρῶν λόγος, ἀποχρῶσα ἔνδειξη, ζῶν ὕδωρ.
Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα