Όταν μια δαιμονισμένη επιτέθηκε στον Άγιο Ιωάννη της Κροστάνδης

Ο Ρώσος, ο κύριος Ηλιάσεβιτς, δημόσιος υπάλληλος λέει τα παρακάτω για τον πατέρα Ιωάννη της Κροστάνδης:
–  Μπροστά στα μάτια μου, ο πατήρ Ιωάννης, θαυματουργικά θεράπευσε μία παράφρονα γυναίκα.
Μία μέρα, την ώρα που ο πατήρ Ιωάννης έβαζε τα άμφιά του για την λειτουργία, μία τρελή γυναίκα ξέφυγε από αυτούς, που την συνόδευαν στην εκκλησία, άρχισε να τρέχει ανάμεσα στο πιστό λαό και να φωνάζει.
Ο πατήρ Ιωάννης, βγήκε στον άμβωνα και φώναξε στην γυναίκα:
«Αμέσως, βγες έξω»!
Η γυναίκα όμως αντί να βγει πλησίασε τον πατέρα Ιωάννη και άρχισε να κραυγάζει όλο και περισσότερο, Ο δούλος όμως του Θεού, ο πατήρ Ιωάννης πάλι της φώναξε: «Βγες έξω»!
Η γυναίκα τότε όρμησε προς το μέρος του, και τον χτύπησε στο κεφάλι! Σαν να μην συνέβη τίποτα ο πατήρ Ιωάννης, στάθηκε ήρεμα μπροστά της και είπε:
«Βγες έξω από αυτήν». Η γυναίκα κραύγασε και έπεσε κάτω.
 
Όταν σηκώθηκε, ο πατήρ Ιωάννης την διέταξε να κάνει τον σταυρό της: Εκείνη με τεράστια δυσκολία σήκωσε το δεξί χέρι της και έκανε το σταυρό της. Ο πατήρ Ιωάννης της έδωσε εντολή να κάνει τον σταυρό της μία δεύτερη φορά και μία τρίτη φορά, μέχρι που εκείνη γιατρεύτηκε και άρχισε ορθά και ξεκάθαρα να κάνει τον σταυρό της.
 
Ο σατανάς την άφησε και εκείνη παρέμεινε σε όλη την λειτουργία μέχρι το τέλος. Αυτό το είδα με τα ίδια τα μάτια μου και πραγματικά ανατρίχιασα.
 
Ο πατήρ Ιωάννης ταξίδευε και πολύ μακριά όπως ο Άγιος Νικόλαος για να βοηθήσει τους ανθρώπους.
Γνώρισα έναν συνταγματάρχη στον Καύκασο, ο οποίος από μόνος του, μου είπε πως, όταν ήταν υπολοχαγός, είχε τρελαθεί και τον έδεσαν με αλυσίδες δίπλα σε ένα βαρέλι στο σπίτι.
Δεν γνώριζε ποιος απευθύνθηκε στον πατέρα Ιωάννη για να προσευχηθεί γι’ αυτόν, αλλά θυμόταν ξεκάθαρα ότι ένα πρωί, που όλοι κοιμόταν, στάθηκε μπροστά του ο πατήρ Ιωάννης με το δισκοπότηρο και τον κοινώνησε. Μόλις, μετέλαβε την ιερή κοινωνία, επέστρεψε το μυαλό του και φώναζε να τον λύσουν.
 
Από το βιβλίο του Αγίου Νικολάου Βελιμίριβιτς:
«Μεθ’ ημών ο Θεός», εκδόσεις «Ορθόδοξη Κυψέλη»,
Θεσσαλονίκη 2017, σελ. 66-70.