Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός και η ψυχολογία του βιασμού.

Γράφει ο Παναγιωτόπουλος Νικόλαος, Καρδιολόγος

Μια τέτοια ανομία
πρέπει στους θεούς να την πληρώσει
κι έτσι καλά να διδαχτεί στου Δία
την εξουσία να σκύβει το κεφάλι
και τους φιλάνθρωπους να πάψει τρόπους.
(… ) Όλα έχουν καθοριστεί…
Γιατί ελεύθερος κανείς, μονάχα ο Δίας.»

Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης

 

Μετά από πολλές δεκαετίες το Κράτος έρχεται  και πάλι να επιβεβαιώσει στα φανερά, ωμά τη δύναμή του. Δύναμη τυφλή, ισοπεδωτική και αυθαίρετη. Αλλά αυτό είναι το αποκρουστικό πρόσωπο του κράτους όπως το περιγράφει από την αρχαιότητα ο Αισχύλος στον Προμηθέα Δεσμώτη. Στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ο εκπρόσωπος της κρατικής αυθαιρεσίας, ο αυτοκράτορας καλούσε τους ανυπεράσπιστους πιστούς της νέας θρησκείας να θυσιάσουν στο άγαλμά του και αν δε το έκαναν τους αφαιρούσε τη ζωή με τρόπο μαρτυρικό.

Πριν μερικές δεκαετίες οι νικητές του εμφυλίου υποχρέωναν τους ηττημένους να αποκηρύξουν τα πιστεύω τους υπογράφοντας μια δήλωση μετανοίας. Αν δεν το έκαναν δεν έπαιρναν το περίφημο πιστοποιητικό εθνικοφροσύνης και δε μπορούσαν ούτε να εργαστούν ούτε να μεταναστεύσουν αλλά ήσαν οι πελάτες των ξερονησιών και της κρατικής ασφάλειας. Και ενώ μπαίνοντας στον 21ο αιώνα πιστέψαμε ότι όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν γιατί είμαστε πια ισότιμοι πολίτες μιας δημοκρατίας που σέβεται τη διαφορετικότητα, ήρθε η πανδημία.

Και τι ανακαλύψαμε;  Ότι το Κράτος είναι εδώ για να επιβεβαιώνει την εξουσία του. Υποχρεώνει ελεύθερους πολίτες να υποστούν κάτι που δε θέλουν, να εμβολιαστούν με ένα σκεύασμα που αμφιβάλλουν για την ασφάλειά του και πιστεύουν ότι θα τους κάνει κακό. Τους υποχρεώνει όχι μόνο ηθικά με ένα απίστευτο βομβαρδισμό φόβου, ανασφάλειας, κοινωνικού αποκλεισμού, διασυρμού αλλά και με την έσχατη απειλή: την οικονομική και επαγγελματική εξουθένωση.

Αν και επιστημονικά δεν προκύπτει ότι υπάρχει τελικά το περίφημο τείχος ανοσίας – σήμερα μια γνωστή λοιμωξιολόγος και μέλος της επιτροπής το παραδέχεται δημόσια – εργαζόμενοι σε δομές υγείας απειλούνται με στέρηση μισθού και τελικά απόλυση αν δεν υποκύψουν και δεν εμβολιαστούν. Θα μου επιτρέψετε να σκεφτώ ότι ο προϊστάμενος που παρενοχλεί σεξουαλικά την υφιστάμενό του με την απειλή ότι θα την απολύσει αν δεν υποκύψει στις διαθέσεις του, μοιάζει ερασιτέχνης μπροστά σε όσους απειλούν τους μη εμβολιασμένους.

Αφού προηγήθηκε ο κοινωνικός αποκλεισμός, η διαπόμπευση, ο εξευτελισμός και ο τίτλος του ψεκασμένου, έρχεται και η απόλυση. Προσπαθώ να καταλάβω τη σκοπιμότητα της υποχρεωτικότητας και καταλήγω με το φτωχό μυαλό μου ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι επιβολής. Θεωρώ ότι γίνεται η αρχή για πολύ μεγαλύτερα που θα ακολουθήσουν. Και με ανησυχεί ιδιαίτερα ότι σε αυτή την επιβολή συναντιόνται όλα τα κόμματα από το ένα μέχρι το άλλο άκρο.

Μια μοναδική συναίνεση, με μερικές δήθεν λεπτές διαφοροποιήσεις για το αφελές ακροατήριο. Επί της ουσίας κανένας κομματικός φορέας δεν υπερασπίστηκε δυναμικά το δικαίωμα στην επιλογή όπως θα έκανε για κάποιο άλλο θέμα που θα τον ενδιέφερε. Αλλά ούτε και η πνευματική ηγεσία, Ακαδημία, Εκκλησία, Σωματεία, προσωπικότητες των Γραμμάτων, Επιστημονικοί φορείς, Δικαιοσύνη,  δεν άρθρωσαν λέξη και με τη σιωπή τους ευόδωσαν την κρατική επιβολή.

Κι έτσι ο δυστυχής πολίτης έμεινε μόνος του. Ξαφνικά ανακάλυψε ότι δεν έχει κανένα σύμμαχο. Κανείς δεν είναι δίπλα του. Κανείς δεν καταλαβαίνει τις επιφυλάξεις, τους φόβους, τις αντιρρήσεις του. Πρέπει να υποστεί τον προαναγγελθέντα βιασμό αν δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο το ψωμί της οικογένειας. Σας διαβεβαιώνω ότι δε γράφω αυτές τις γραμμές από την απόσταση του βολεμένου που φιλοσοφεί.

Τις γράφω έχοντας μπροστά στα μάτια μου τη νοσηλεύτρια με τον άνεργο σύζυγο που κλαίγοντας γοερά μου έλεγε ότι θα εμβολιαστεί και ας πάθει ότι είναι να πάθει γιατί αλλιώς θα κινδυνεύσουν να μείνουν στο δρόμο. Έχοντας την εικόνα μιας άλλης νοσηλεύτριας που πριν εμβολιαστεί μετέλαβε στην εκκλησία του νησιού της σα να πήγαινε στο θάνατο. Έχοντας μπροστά μου τον εργαζόμενο σε κάποια εταιρεία ιατρικών μηχανημάτων που μου είπε: «Από αύριο θα είμαι άνεργος μετά από δεκαετίες στην εταιρεία».

Χιλιάδες μικρές ιστορίες. Ασήμαντων για το κράτος ανθρώπων που τους ποδοπατά και τους λιώνει σα μερμήγκια. Βιασμός πραγματικός, του σώματος και της ψυχής. Και αφού εμβολιαστούν τότε είναι που ξεκινά το δράμα. Ο φόβος που τους  οδηγεί για κάθε σύμπτωμα σχετικό ή άσχετο να τρομοκρατούνται. Να τηλεφωνούν στον ιατρό και να αναφέρουν σα να είναι συνεννοημένοι:  «από την ώρα που εμβολιάστηκα δεν είμαι καλά. Δεν έπρεπε να το κάνω». Ένας ολόκληρος κόσμος που για να μπορεί να εργαστεί και να ζει αναγκάζεται να υποστεί κάτι στο σώμα του που το φοβάται και το αποστρέφεται. Πιστεύω ότι οι ψυχολόγοι θα έχουν πολλά να μας πουν για τις νευρώσεις που θα ανακύψουν στο μέλλον από αυτούς τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς.

Είναι πραγματικά βάρβαρο και ας προσπαθήσουν από τα γραφεία τους να το καταλάβουν οι κυβερνώντες και οι συνεργάτες τους, ότι οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε ψεκασμένους και λογικούς, σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας αλλά είναι όλοι σεβαστοί. Πώς θα μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να εμπιστευτούν το κράτος που τους βιάζει και γιατί δε θα προσπαθήσουν επιτυχώς ή ανεπιτυχώς να το εξαπατήσουν με ψεύτικα πιστοποιητικά; Κάποιος αμετροεπής υπουργός είπε ότι θα πρέπει όσοι εμπλέκονται με ψευδείς βεβαιώσεις να διώκονται για δολοφονία εξ αμελείας. Μήπως όσοι δολοφονούν ψυχές πρέπει να διώκονται για δολοφονία εκ προθέσεως;

Ο εξαναγκασμός όμως λέει η ιστορία οδηγεί στο μίσος. Και το μίσος φέρνει την αντίδραση και συχνά την ανταπόδοση. Όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι το να εξαναγκάσεις κάποιον να κάνει κάτι δεν οδηγεί στο τέλος του προβλήματος αλλά στην αρχή ενός νέου, σοβαρότερου προβλήματος, είναι καταδικασμένοι να βιώσουν το αποτέλεσμα της πράξης τους. Όμως όπως και να εκδηλωθούν οι συνέπειες των όσων βιώνουμε, πολύ φοβάμαι ότι πολύ χειρότερο από την πανδημία θα είναι το ψυχολογικό και κοινωνικό αποτέλεσμα του ομαδικού βιασμού που ζούμε.

Υ.Γ 1. Στους βιασθέντες δεν θα πρέπει να συμπεριλάβουμε τους πολιτικούς αμοραλιστές όπως ο κρητικός μυστακοφόρος ο οποίος αφού παράστησε τον αντιρρησία στο τέλος εμβολιάστηκε on camera. Όσο έχουμε τέτοιους εκπροσώπους φοβάμαι ότι η καταστροφή θα πλησιάζει με γοργότερους  ρυθμούς και η λύση του δράματος θα φαντάζει παραμύθι.

 ΥΓ2. Για όσους διαβάζουν τα άρθρα μου δεν είναι κεραυνός εν αιθρία το ότι βρέθηκαν επτά υγειονομικοί (έξι νοσηλευτές και ένας ιατρός) του νοσοσκομείου ΑΧΕΠΑ  θετικοί στον κορονοϊό αν και πλήρως εμβολιασμένοι. Η αλήθεια χτυπάει την πόρτα μας και όλα τα επικοινωνιακά τερτίπια θα κριθούν στην πράξη.

πηγή