Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος
Η Ελλάδα πλέει στην φουρτουνιασμένη θάλασσα ακυβέρνητη, χωρίς ηγεσία, χωρίς στόχους, χωρίς όραμα. Περίγελως των γειτόνων της, ακόμα και των πιο αδυνάμων, ικέτις στους συμμάχους της, εξωνημένη στους δανειστές της. Το πολιτικό σύστημα και η κατεστημένη διανόηση με μανία προσπαθούν να αποδομήσουν την ιστορική συνείδηση, την ταυτότητα, την πίστη και την συλλογική μνήμη των Ελλήνων. Τηλεκαθηγητές επιχειρούν να αμαυρώσουν την μνήμη των ανθρώπων που μας ελευθέρωσαν από την δουλεία αιώνων.
Ο “νατιβισμός” θεωρείται εξοβελιστέος, ο πατριωτισμός έχει ποινικοποιηθεί, η υποκατάσταση του πληθυσμού έχει καταστεί φετίχ. Ειδικά γραφεία αναλαμβάνουν επ΄αμοιβή την “νόμιμη” απαλλαγή των ελληνοπαίδων από την ιερά υποχρέωση της θητείας, η δημόσια εκπαίδευση έχει εγκαταλειφθεί στο χάος και στον πατριωτισμό ολίγων διδασκάλων, η εφηβική παραβατικότητα δημιουργεί σύγκρυο, η εγκληματικότητα γνωρίζει μεγέθη αδιανόητα στο παρελθόν. Κανένα ηθικό πρότυπο, κανένα σχέδιο για το μέλλον.
Τα κόμματα αναπαράγουν την οικογενειοκρατία, την αναξιοκρατία, την δουλική συνείδηση, την παρακμή και την διάλυση, ενώ οι μάζες των εξηλιθιωμένων πελατών τους (και όχι πολιτών) επευφημούν δίκην κατοίκων βόρειας κορέας. Και η κοινωνία απέχει αηδιασμένη ή ψηφίζει εξαναγκαστικά το μη χείρον (που τελικώς πάντα αποδεικνύεται χείρον).
Η δήθεν αριστερά εκπροσωπείται από πλουτοκράτες υποκριτές και ιδεόληπτους καφενόβιους ψευδοεπαναστάτες, η δήθεν δεξιά από επαγγελματίες, ψευδοφιλελεύθερους, ψευδοεκσυγχρονιστές, ψευδοευρωπαϊστές και μανιακούς αρνητές της ελληνικότητας.
Η μεγάλη πλειοψηφία των απλών ανθρώπων, επαγγελματιών, εργαζομένων, επιχειρηματιών, επιστημόνων, υπαλλήλων, έχει τεθεί υπό διωγμόν και παραμένει χωρίς εκπροσώπηση.
Νέες δυνάμεις δεν εμφανίζονται και όσα σχήματα διεκδικούν τον τίτλο της αντισυστημικότητας ή είναι κατασκευές-άλλοθι του συστήματος ή είναι χειρότερα από το σύστημα ή φυτοζωούν διότι δεν έχουν πρόσβαση σε “μαύρο χρήμα”. Πίσω από όλα αυτά υψώνεται η αφανής σκιά της διαφθοράς και της εξαγοράς συνειδήσεων, που ποτέ δεν αποκαλύπτονται μέχρι τέλους, διότι πάντα “κάπου” σκαλώνει το γαϊτανάκι των ερευνών. Και όλα αυτά στην πιό κρίσιμη ίσως στιγμή μετά το 1974.
Ας ελπίσουμε ότι η Θεία Πρόνοια θα δημιουργήσει μία απροσδόκητη ρωγμή στο πλήρες αδιέξοδο και δώσει μία σωτήρια τροπή στην ιστορία μας. Εξακολουθώ να πιστεύω με μεταφυσική πίστη σε αυτό το ενδεχόμενο.
Η ΕΛΛΑΣ ΠΡΟΩΡΙΣΤΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙ. Καλή χρονιά.