Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἡ ἐτυμολογία τῆς ἡμέρας
Ἡ λέξη ἅγιος στὴν ἀρχαιότητα δήλωνε τὸν ἀφιερωμένο στοὺς θεούς. Ἡ λέξη ἀνασημασιοδοτήθηκε ἢδη ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Ἅγιος σημαίνει ὁ ξένος πρὸς κάθε μολυσμὸ καὶ ἁμαρτία. Ἅγιος εἶναι μόνο ὁ Τριαδικὸς Θεός. Ἅγιοι εἶναι καὶ ὅσοι τελειώθηκαν ἐν Χριστῷ. Ἡ ρίζα –αγ– σημαίνει «τιμῶ, εὐλαβοῦμαι». Ἀπὸ αὐτὴν τὴν ρίζα προέρχεται ὁ ἁγνὸς καὶ τὸ ἄγος, τὸ μίασμα, τὴν ὀργὴ τοῦ θεοῦ ποὺ παρακολουθεῖ τὸν ἔνοχο τοῦ ἐγκλήματος. Ἄρα τὸ ἄγος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ καθαρμό.