Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Τὸ σχῆμα λόγου τῆς ἡμέρας
μετωνυμία
Ἀναφερθήκαμε στὸ προηγούμενο γλωσσικό μας σημείωμα στὴν Κασσάνδρα καὶ γράψαμε ὅτι Κασσάνδρα χαρακτηρίζουμε τὸν καταστροφολόγο ποὺ προβλέπει δεινὰ ποὺ συνήθως δὲν πραγματοποιοῦνται: Διαψεύστηκαν οἱ Κασσάνδρες ποὺ προέβλεπαν τὴν οἰκονομικὴ καταστροφὴ τῆς Μεγάλης Βρετανίας, ἐπειδὴ ἀποχώρησε ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Πρόκειται γιὰ τὸ σχῆμα τῆς μετωνυμίας. Ἡ μετωνυμία -θυμίζουμε- εἶναι τὸ σχῆμα λόγου ποὺ φανερώνει τὸ ἕνα ἀντὶ τοῦ ἄλλου μεταξὺ δύο ἀντικειμένων, ἐμψύχων ἢ ἀψύχων, ἢ γενικὰ μεταξὺ δύο ἐννοιῶν, ποὺ ἔχουν κάποιο κοινὸ γνώρισμα ἐξαρτήσεως.