Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἡ λέξη τῆς ἡμέρας
Ἀδολεσχία εἶναι ἡ ἔντονη καὶ κουραστικὴ φλυαρία, ἡ ἀνούσια περιττολογία, ἡ πολυλογία, ἡ ἀμετροέπεια, ὁ βερμπαλισμός. Τὸ ἀντίθετό της εἶναι ἡ ἀρετὴ τῆς λακωνικότητας.
Χρήσεις
Μὲ κουράζει ἡ ἀκατάσχετη ἀδολεσχία τῶν δημοσιογράφων.
Εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχῃ ἀκόμα ἕνας ἱκανὸς ἀριθμὸς πολιτῶν ποὺ παρασύρεται ἀπὸ τὴν δημαγωγικὴ ἀδολεσχία τῶν πολιτικῶν.
Ἡ ἀρχαία λέξη ἀδολεσχία εἶναι παράγωγο τοῦ ἐπιθέτου ἀδολέσχης ποὺ παράγεται ἀπὸ τὸ ἐπίρρημα ἄδην καὶ τὸ οὐσιαστικὸ λέσχη «ὁμιλία», ἄρα ἀδολέσχης εἶναι αὐτὸς ποὺ μιλάει πολὺ καὶ κουράζει.