Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἡ σπάνια λέξη τῆς ἡμέρας
Στὸ κλασσικὸ βιβλίο τοῦ Κωστῆ Μπαστιᾶ γιὰ τὸν Παπουλᾶκο βρῆκα τὸ ρῆμα «ἀγγελοσκιάζομαι»: «Τὴν Παρασκευή, ὅμως, τὸ μεσημέρι ὅλοι νόμιζαν πὼς ὁ ἄρρωστος ἀγγελοσκιάστηκε. Ἀπὸ ἐκείνη τὴν ὥρα ὁ ἄρρωστος ἔμοιαζε περισσότερο πεθαμένος παρὰ ζωντανός» (Κωστῆ Μπαστιᾶ, Παπουλᾶκος, ἐκδ. Μπαστιᾶ, Ἀθήνα 1975, σελ. 32). Ἀπὸ τὰ συφραζόμενα καταλάβατε ὅτι ἀγγελοσκιάζομαι σημαίνει «τρομάζω κατὰ τὴν ἐπιθανάτια ἀγωνία μου βλέποντας τὸν Χάρο». Πολλὲς εἶναι οἱ λέξεις μὲ πρῶτο ἢ δεύτερο συνθετικὸ συνθετικὸ τὴν λέξη: «ἄγγελος». Δειγματοληπτικά:
ἀγγελοθωρῶ < ἄγγελος + θωρῶ
ἀγγελοκαμωμένος <ἄγγελος + κάνω
ἀγγελοκάμωτος < ἄγγελος + κάνω
ἀγγελοκόβω <ἄγγελος + κόβω
ἀγγελόκρουσμα <ἀγγελοκρούομαι
ἀγγελοκρούω
ἀγγελομάχημα <ἀγγελομαχῶ
ἀγγελόμορφος <ἄγγελος + μορφή
ἀγγελοπρόσωπος <ἄγγελος + πρόσωπο
ἀγγελοσκιάζομαι <ἄγγελος + σκιάζομαι
ἀγγελόσκιασμα <ἀγγελοσκιάζομαι
ἀγγελόψυχος <ἄγγελος + ψυχή
ἀρχάγγελος < μτγν. ἀρχάγγελος < ἄρχω + ἄγγελος
ἀρχαγγελικός <ἀρχάγγελος
ἰσάγγελος
εὐάγγελος