Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἡ σπάνια λέξη τῆς ἡμέρας
πέρπερος
Στὸν περήφημο ὔμνο τῆς ἀγάπης στὸ 6ο ἐδάφιο συναντᾶμε τὸ ρῆμα «περπερεύομαι». «Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται». (Α΄ Κορινθίους 13, 4). Τὸ σπάνιο ρῆμα περπερεύομαι σημαίνει «καυχιέμαι ἢ κομπάζω γιὰ τὸν ἑαυτό μου». Ὁ πέρπερος: (πρβλ. Λατ. perperus), κενόδοξος, μάταιος, κοινῶς “φανταγμένος”, εἶναι αὐτὸς ποὺ λέει μεγάλα λόγια καὶ ψευτιές. Τὸ ρῆμα φυσιῶ σημαίνει φουσκώνω ἀπὸ ἐγωισμό. Ἄρα ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀγάπη εἶναι μακρόθυμος, ἔχει καλοσύνη, ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀγάπη δὲν εἶναι ζηλότυπος, ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀγάπη δὲν καυχᾶται, δὲν εἶναι ἐγωιστής.
Δείτε ΕΔΩ όλα τα σχετικά άρθρα της Γωνιάς της Γλώσσας