
μδ΄. «Ἔβλεπα μιά ὀπτασία»
Έβλεπα πρό ἡμερῶν, μιά ζωντανή ὀπτασία μέρα μεσημέρι, δέν κοιμόμουν. Λειτουργοῦσε ἕνας Ἀρχιερεύς, ἐγώ καί ὁ π. Κύριλλος. Βλέπω στό στιχάρι τοῦ Ἀρχιερέως ἀπό κάτω χαμηλά, ὅπως ἔρχεται τό χρυσό γαλόνι γύρω–γύρω, σέ ἕνα κομματάκι στό γαλόνι μέ χρυσά γράμματα ἔγραφε: “Τά ἔργα ἔχουν ἀνταπόδοση εἴτε καλά, εἴτε ἄσχημα”. Γι᾽ αὐτό νά προσέχουμε, νά κάνουμε καλά ἔργα».
με΄. Θεραπεία δαιμονισμένης
Τήν περασμένη Κυριακή τό μεσημέρι στίς 2 ἡ ὥρα πέρασε μιά δαιμονισμένη ἀπό δῶ, ἀπό τήν Κήρυνθο (ἦταν), καί φώναζε: ”Θέλω τόν Ἰάκωβο”. Ξέρω τί κάνει ὁ Σατανᾶς, ἐγώ τίς γνωρίζω τίς παγίδες τοῦ διαβόλου. ”Θέλω τόν Ἰάκωβο, τόν καλόγερο, νά μέ διαβάση ὁ καλόγερος, ὁ Ἰάκωβος καί θά γίνω καλά. Θά μέ διώξη, θά μέ διώξη ὁ Ἰάκωβος”. Λοιπόν, οἱ πατέρες κρύφθηκαν, κλειδωθήκαν μέσα νά μήν ἀκοῦνε. Τρομοκρατία μ᾽ αὐτόν τόν φόβο. Λοιπόν δέν μέ νοιάζει γιά μένα, τίς ξέρω τίς παγίδες τοῦ διαβόλου. Λοιπόν (τήν ἑπομένη) τό πρωΐ στήν Ἐκκλησία, πῆρα τό Σταυρό τήν σταύρωσα ”εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, Ἀμήν”, νόμιζα πώς θ᾽ ἀκούσω φωνές καί λαχτάρες, τίποτα. Μετά τήν σταύ-ρωσα μέ τήν ἁγία Κάρα, τήν διάβασα, ἠρέμησε καί ἔφυγε».
