Ὁ Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος,προσπάθησε νὰ βοηθήση νὰ δημιουργηθοῦν σωστές, χριστιανικὲς οἰκογένειες. «Τὸ κέρδος τῆς ζωῆς μου», μαρτυρεῖ οἰκογενειάρχης, «εἶναι ποὺ γνώρισα τὸν π. Παΐσιο. Μὲ ἔκανε ἄνθρωπο καὶ μὲ βοήθησε νὰ κάνω καλὴ οἰκογένεια».
Θεωροῦσε μεγάλη ὑπόθεση μιὰ καλὴ οἰκογένεια. Ἐνῶ ἀντιθέτως ἔλεγε: «Ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν προβλημάτων, πολλὲς φορὲς, βρίσκεται στὴν οἰκογένεια. Σὲ μιὰ διαλυμένη οἰκογένεια ἔχουν τὴν ἀφετηρία τους ἕνα σωρὸ προβλήματα».
Συνιστοῦσε στοὺς συζύγους νὰ ζοῦν πνευματικὴ ζωὴ καὶ νὰ ἔχουν τὸν ἴδιο Πνευματικό. Νὰ διδάσκουν στὰ παιδιὰ τὴν εὐλάβεια μὲ τὸ παράδειγμα τους.
“Ἔλεγε: «Εἶναι μεγάλη ὑπόθεση ἡ ἀγωγὴ ποὺ θὰ δώσει ἡ μάννα στὸ παιδί της ὅταν εἶναι μικρό. Διότι σύμφωνα μὲ τὴν ἀγωγὴ ποὺ θὰ πάρει τὸ παιδὶ ἀπὸ μικρό, θὰ ἐξελιχθῆ καὶ ἡ ὑπόλοιπη ζωή του. Καὶ ἄν κάποιος γίνῃ ἅγιος καὶ πάῃ στὸν Παράδεισο, πολλὰ θὰ ὀφείλει καὶ στὴν μάννα του.
Γι΄αυτὸ καὶ ‘κεῖ πάνω θὰ δοῦμε μάννες πιὸ ψηλὰ ἀπὸ μᾶς, μὴ μᾶς παραξενεύει αὐτό. Διότι, ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι μιὰ μάννα ἔχει τέσσερα παιδιὰ καὶ τὰ παιδιά της παίρνουν ὀκτώ, ἄς ποῦμε, στὸν Παράδεισο. Ἡ μάννα τους, ποὺ τόσα ὀφείλουν σ’ αὐτήν, δὲν δικαιοῦται τὰ δύο; “Ἔ, 2X4=8. Καὶ κανά-δυὸ ἀπὸ τοὺς δικοὺς της κόπους, νὰ την μὲ ἄριστα στὸν Παράδεισο, στὴν πρώτη θέση».
Οἱ γονεῖς νὰ μὴν ἔχουν κοσμικὸ φρόνημα, νὰ ζοῦν μὲ ἁπλότητα, περιορίζοντας τὰ περιττὰ ἔξοδα καὶ τὶς ἐπιδείξεις. Νὰ ἐργάζεται μόνο ὁ πατέρας καὶ ἡ μητέρα νὰ ἀσχολῆται μὲ τὰ παιδιὰ καὶ μὲ τὸ σπίτι. Τόνιζε ὅτι πολὺ βοηθᾶ ἡ ἐπικοινωνία μὲ ἄλλες χριστιανικὲς οἰκογένειες.
Γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν,συμβούλευε: «Τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ πάρουν καλὸ δρόμο, χρειάζεται πολλὴ προσευχή. Νὰ μὴν τὰ δείχνουμε πολὺ τὴν ἀγάπη μας, γιατί θὰ γίνουν παληόπαιδα καὶ θὰ ἔχουν θράσος, ἀλλά,οὔτε καὶ πολλὴ αὐστηρότητα, γιατί θὰ γίνουν ἀντάρτες.
Τό μυστικὸ εἶναι νὰ ξέρῃς πόσο θὰ σφίξεις τὸ σχοινί. Τὰ παιδιὰ νὰ μὴν μπαίνουν σὲ συζητήσεις τῶν μεγάλων».
Ἰδιαίτερα φρόντιζε γιὰ τοὺς νέους. Νὰ βροῦν τὸν δρόμο τους, νὰ ζοῦν κοντὰ στὸν Θεό, νὰ ἔχουν σεβασμὸ καὶ ἰδανικά. Πλούσιος, τοῦ ζήτησε εὐλογία νὰ κάνη κάποιο Ἵδρυμα καί ό Γέροντας τοῦ εἶπε: «Νὰ ἀσχοληθοῦμε λίγο μὲ τοὺς νέους», καὶ καθ’ ὑπόδειξή του, ἔκανε ἵδρυμα γιὰ παιδιὰ μὲ εἰδικὲς ἀνάγκες.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Βίος Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου,
τοῦ μακαριστοῦ Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Ἅγιον Ὄρος 2008,
ἐκδόσεις Ἱ.Ἠ. Ἁγ. Ἰωάννου Προδρόμου, Μεταμόρφωση Χαλκιδικῆς