Νηστεία τῶν Χριστουγέννων….
Νὰ πεινάσουμε ἀπὸ τὸν κόσμο,ὥστε νὰ χορτάσουμε Θεό.
Σαράντα ἡμέρες ἀγωνίας καὶ ἀναμονῆς,
ὅπως ὁ πατέρας περιμένει μὲ ἀγωνία στὸ μαιευτήριο
γιὰ νὰ ἀκούσει τὸ κλάμα ἀπὸ τὸν ἐρχομὸ τοῦ παιδιοῦ του.
Σαράντα μέρες ὑπομονῆς καὶ ἀναμονῆς
γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Ἀγαπημένου.
Αὐτὸς ποὺ εἶναι τὸ Α καὶ τὸ Ω ἔρχεται ὰπὸ ψηλὰ στὰ χαμηλὰ
γιὰ νὰ μᾶς ἀνεβάσει.
Χριστούγεννα…
ἡ ἡμέρα ποὺ οἱ θρησκεῖες καταργοῦνται
καὶ ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτεται…
Νηστεία….
δὲν εἶναι κάτι ποὺ τὸ κάνεις μὲ βία ἀλλὰ ἀπὸ ἀγάπη.
Νηστεύουν καὶ ἀσκοῦνται οἱ αἰσθήσεις
ὄχι γιατὶ τὰ ἀγαθὰ τοῦ Θεοῦ εἶναι κακὰ
ἀλλὰ διότι ἡ ὕπαρξή μας αὐτὴ τὴν περίοδο
Χριστουγεννιάτικες μέρες
ποὺ σοῦ βάζει ὁ πνευματικὸς τὸ πετραχήλι στὴν ἐξομολόγηση
καὶ γίνεσαι φάτνη
ὥστε νὰ γεννηθεῖ τὸ Θεῖον βρέφος σὲ κάθε ἀνθρώπινη καρδιὰ…
Καλὸ ἀγῶνα ἀδέρφια, καλὴ μετάνοια
καὶ ἐν Χριστῶ μεταμόρφωση…π. Σπυρίδων Σκουτῆς