Του Άλκη Τζαφέρου
Ο βίος μας είναι γεμάτος αντιφάσεις. Οι αντιφάσεις αυτές αποτελούν συχνά τροχοπέδη σε αυτά που θέλουμε να υπηρετήσουμε. Πολεμάμε εναντίον του ίδιου του εαυτού μας.
Τούτο συμβαίνει συχνά στον χώρο της καλοπροαίρετης Αριστεράς και των ανθρώπων που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Εκκλησία εναντίον του λαού;
Στις 10 Μαρτίου 2020, σε γνωστό ελληνικό περιοδικό δημοσιεύτηκε ένα άρθρο με τίτλο: «Η Εκκλησία εναντίον του λαού», που συνοδεύτηκε από μια μεγάλη φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.
Ο αρθρογράφος τονίζει ότι η Εκκλησία είναι ένας «κακομαθημένος θεσμός» και αφού περιγράψει γλαφυρά την καταστροφή που έρχεται λόγω της πανδημίας, στη συνέχεια αρχίζει να κλιμακώνει τον εκφοβισμό για την περίπτωση που δεν εισακουστεί και δεν κλείσουν αμέσως οι εκκλησίες: «Ευθύνες θα έχουν πολλοί. Οι αρμόδιοι υπουργοί, αντί να λάβουν μέτρα για τις εκκλησίες, σφυρίζουν αδιάφορα. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι. Και πολλοί δημοσιογράφοι συνεχίζουν να διακινούν επικίνδυνες βλακείες. Και η δικαιοσύνη φοβάται να αναζητήσει ποινικές ευθύνες για την έκθεση της δημόσιας υγείας σε κίνδυνο στους ναούς. Ο κόσμος χάνεται και όλοι αυτοί, έμφοβοι, υποκλίνονται μπροστά στο σκήνωμα».
Ας αρχίσουμε από τον τίτλο και την φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου. Το στήσιμο της σελίδας είναι σαν να δείχνει τον Αρχιεπίσκοπο και να λέει: «Ιδού, ο εχθρός του λαού». Είναι φανερό ότι θέλει να ασκήσει ψυχολογική πίεση στην Δ.Ι.Σ. και στην ίδια την κυβέρνηση. Θυμηθήκαμε τον Νέρωνα, τον Λένιν και τον Στάλιν που μιλούσαν εν ονόματι του λαού και έδειχναν τους πολιτικούς τους αντιπάλους ως εχθρούς του λαού.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί παρόμοια φρασεολογία. Το 2018 στο insider.gr διαβάζουμε άρθρο του με τίτλο: «Αμβρόσιος, ο εχθρός του λαού». Αναρωτιόμαστε αν αυτοί οι τίτλοι επιλέγονται από τον ίδιο τον συντάκτη ή από τον αρχισυντάκτη του εντύπου.
Σε κάθε περίπτωση ελλοχεύει ένας μεγάλος κίνδυνος, όταν προσπαθώντας να πολεμήσουμε αυτό που θεωρεί ο αρθρογράφος ως «ακροδεξιά» κατάργηση της ελευθερίας του προσώπου, να καταλήγουμε στην «αριστερά» επίσης κατάργηση της ελευθερίας του προσώπου!
Είναι η στιγμή να γνωρίσουμε καλύτερα τον συντάκτη του άρθρου. Είναι έμπειρος εκπαιδευτικός και έχει βαρύ βιογραφικό στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πρώην Πρόεδρος της Αμνηστίας, πρώην Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επί ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι μάλιστα ο πρωτεργάτης της ψήφισης του συμφώνου συμβίωσης και του αντιρατσιστικού νόμου από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο αντιφατικό και ειρωνικό ένα άρθρο με τον τίτλο: «Η Εκκλησία εναντίον του λαού» να υπογράφεται από έναν υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε άλλο άρθρο του Κωστή ΠαπαΪωάννου διαβάζουμε: «αργήσαμε τις θεσμικές μας τομές. Είναι κομβικής σημασίας να προχωρήσουν θέματα όπως η καύση των νεκρών, ο λατρευτικός χώρος των μουσουλμάνων στην Αθήνα, τα θρησκευτικά στο σχολείο».
Βλέπουμε λοιπόν έναν σύγχρονο εκπαιδευτικό και ακτιβιστή και σκεπτόμενο άνθρωπο με ιδιαίτερη ευαισθησία για την λατρεία των μουσουλμάνων κ αι για τον τρόπο τακτοποίησης των νεκρών με αντιορθόδοξο πνεύμα. Την ίδια στιγμή προτείνει να στερηθούν το βασικότερο στοιχείο της ζωής τους οι ορθόδοξοι χριστιανοί, την θεία Λειτουργία.
Και προτείνει εν ονόματι της δημόσιας υγείας, να στερηθεί ο Λαός την Θεία Λειτουργία που είναι «έργο» Θεού και «Λαού». Την Θεία Λειτουργία που γίνεται προς ίασιν ψυχής τε και σώματος και μάλιστα να την στερηθεί ο λαός στην πιο δύσκολη στιγμή όπου ο πανικός έρχεται να φωλιάσε μέσα στις ψυχές και το φάντασμα του θανάτου σκιάζει τους ανθρώπους.
Τι γίνεται με όσους πιστεύουμε ότι η Εκκλησία μας θεραπεύει και μας τρέφει; Τι γίνεται με το ιερό ευχέλαιο που αναφέρεται ακριβώς στην ασθένεια. Τι γίνεται με τις λιτανείες, τον αγιασμό και τα υπόλοιπα αγιαστικά μέσα της Εκκλησίας; Πώς αντιμετωπίζει κάποιος που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα το δικαίωμα μετοχής στο Μυστήριο;
Η Εκκλησία εν τοις Μυστηρίοις σημαίνεται. Με το κλείσιμό των Εκκλησιών και την παραπομπή στις on line ακολουθίες έχουμε διάζευξη της ενσώματης συμμετοχής. Η τεχνολογία δεν μπορεί να υποκαταστήσει ούτε να συμπληρώσει την εμπειρία.
Δυστυχώς διαφαίνεται μια σκοπιμότητα πολύ έντονη πίσω από το κλείσιμο των Εκκλησιών. Πολλοί χριστιανοί ανησυχούν για μια προσπάθεια ρηγμάτωσης του σώματος της Εκκλησίας.
Στο σημείο αυτό βάζουμε μια τελεία και λέμε: Καίσαρα επικαλούμαστε! Επικαλούμαστε κύριε αρθρογράφε την ιδιότητά σας ως υπερασπιστή των καταπιεσμένων και των αδικημένων!
Η ώρα της επίγνωσης
Μελετώντας όμως ένα πιο πρόσφατο άρθρο του ίδιου συντάκτη που έχει τίτλο: «Κάμερες στην τάξη και άλλα παραμύθια», βλέπουμε να διαμαρτύρεται για την αλλοίωση που πάει να γίνει στο σχολείο:
«Η ίδια τεχνολογία, ως διάζευξη της ενσώματης διδασκαλίας, που υποκαθιστά και δεν συμπληρώνει, μπορεί να δρα διαχωριστικά. Δυστυχώς, διαφαίνεται μια τέτοια σκοπιμότητα πίσω από τη διαρκή επίκληση της τεχνολογίας από κάποιους. Σαν να αχνοφαίνεται στο βάθος η ρηγμάτωση της υποχρεωτικής καθολικής εκπαίδευσης και η συρρίκνωση σχολικών μονάδων. Καλά θα κάνουμε, λοιπόν, να συζητήσουμε τα σοβαρά της εκπαίδευσης».
Τι όμορφα που γράφει ο συντάκτης. Διαβάσαμε και άλλα άρθρα του. Πόση ευαισθησία κρύβει μέσα του.
Αλλά αυτά τα πολύ λεπτά ζητήματα που ένας άνθρωπος που ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία τους τα αντιλαμβάνεται στον χώρο του Σχολείου, πως δεν μπορεί να τα αντιληφθεί όταν συμβαίνουν στον χώρο της Εκκλησίας; Και πώς ένας προοδευτικός άνθρωπος, ένας ευαίσθητος λογοτέχνης, ένας καλός εκπαιδευτικός, αντί να ερευνήσει τι συμβαίνει στα αλήθεια πίσω από την παγκόσμια καραντίνα, υιοθέτησε αμέσως την πιο συστημική ερμηνεία;
Αλήθεια, πως γίνεται να μην είχε ούτε μια αμφιβολία, ούτε μια υπόνοια ότι μαζί με όλα αυτά παιζόταν και ένα μεγάλο διεθνές πείραμα κατάργησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν διάβασε τι γινόταν στην Κίνα; Τι μέθοδοι ιχνηλάτησης χρησιμοποιήθηκαν;
Σήμερα είναι η ώρα μηδέν για το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι η ώρα που ένας νέος φασισμός έχει γεννηθεί, πολύ πιο ολοκληρωτικός και πιο επικίνδυνος από όσους έχουμε γνωρίσει.
Ελπίζουμε ότι έστω και τώρα άνθρωποι σαν τον αγαπητό συντάκτη του άρθρου θα δουν την αλήθεια και θα αφυπνισθούν. Εκτός αν έχουν βαθιά υποστεί την προπαγάνδα της Νέας Τάξης Πραγμάτων και τίποτε πια δεν μπορεί να τους βγάλει από την οπτική που είχαν ως τώρα!
Επίμετρο
Tελειώνοντας το άρθρο ας διαβάσουμε μια φαινομενικά άσχετη είδηση που επίσης δημοσιεύτηκε στο Lifo στις 30/5/2020.
Η Microsoft, όπως άλλες εταιρίες τεχνολογίας, πληρώνει ειδησεογραφικούς οργανισμούς για να κάνει χρήση του περιεχομένου τους στην ιστοσελίδα της. Ωστόσο απασχολεί δημοσιογράφους που αποφασίζουν ποια θέματα θα προβάλλονται και πώς θα παρουσιάζονται. Περίπου 50 υπάλληλοι θα χάσουν την θέση τους μέχρι τέλη Ιουνίου, μετέδωσαν οι Seattle Times. «Είναι αποκαρδιωτικό να σκέφτεσαι πως μηχανές μπορούν να μας αντικαταστήσουν αλλά ορίστε», ανέφερε ένας από τους υπαλλήλους που κινδυνεύει με απόλυση. Κάποιοι απολυμένοι δημοσιογράφοι προειδοποίησαν πως η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να μην είναι πλήρως εξοικειωμένη με τις αυστηρές συντακτικές οδηγίες, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κυκλοφορία ακατάλληλων θεμάτων. Ποιός νοιάζεεται για αυτό; Ποιός νοιάζεται για το αν οι άνθρωποι θα μπορούν να σκέπτονται σωστά;
Καταργούνται οι δάσκαλοι, καταργούνται οι δημοσιογράφοι, καταργείται η συνάνθροιση και η επικοινωνία. Τι άλλο περιμένουμε;
«Διάβαζα τόσον καιρό πώς η αυτοματοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη θα πάρουν τις δουλειές μας και τώρα πήραν την δική μου», ανέφερε στην εφημερίδα ένας δημοσιογράφος. Η Microsoft είναι μια από τις πολλές εταιρίες τεχνολογίας που πειραματίζεται με την επονομαζόμενη «ρομποτική δημοσιογραφία» για να μειώσει τι δαπάνες. Η Google επενδύει επίσης σε ανάλογα πρότζεκτ για να καταλάβει πώς λειτουργούν.
Από ότι μάθαμε η ίδια εταιρεία επενδύει στην ρομποτική στην Ελλάδα. Εκεί θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαωμάτων και θα έχουν στο πλευρό της την Εκκλησία και τον λαό της. Γι’αυτό δεν πρέπει να τον εξουθενώσουν. Γιατί όταν έρθει η σειρά τους κανείς δεν θα υπάρχει για να τους υπερασπιστεί.
Αλλιώς είναι σαν να χειροκροτούμε όλοι μαζί τον νεκροθάφτη μας.