Κοινωνικός αυτοματισμός και κορωνοϊός

Γνωρίζετε την φράση “κοινωνικός αυτοματισμός”; Ο κοινωνικός αυτοματισμός είναι μια πρακτική διακυβέρνησης, δηλαδή ασκείται από την εκάστοτε κυβέρνηση, με σκοπό να αποπροσανατολίσει το κοινό από την ρίζα του κάθε προβλήματος και να δημιουργήσει εξιλαστήρια θύματα, πάνω στα οποία θα πέφτει η κατακραυγή και τα οποία θα δικαιολογούν τον λόγο εφαρμογής των Χ μέτρων.
Είναι η τακτική που παλιά ονομαζόταν “διαίρει και βασίλευε” κι είναι πολύ αποτελεσματική, διότι επιτρέπει στις κυβερνήσεις (παλιότερα, στην άρχουσα τάξη) να παρακολουθούν ατάραχες την αλληλοεξόντωση των μαζών, χωρίς να λερώσουν καθόλου τα χέρια τους.
Αυτήν την στιγμή του κορονοϊού, ο κοινωνικός αυτοματισμός λειτουργεί χωρίζοντας τους πολίτες σε εύκολο να μολυνθούν ή όχι (γέρους/νέους), πειθαρχημένους και απείθαρχους, καταχραστές της ελευθερίας και φρόνιμους, ή πολύ απλά σε “έξυπνους” και βλάκες.
Διαβάζοντας το, πολύ εύκολα ο άνθρωπος που κάθεται κυρίως σπίτι φαντάζεται ανεύθυνους να αλωνίζουν όλη μέρα την πόλη με διάφορα επιχειρήματα, σχεδόν να κάνουν πάρτι, την ώρα που ο ίδιος ως αιώνιο κορόϊδο κάνει ό,τι πρέπει.
Αυτό συμβαίνει αυτόματα, απλώς και μόνο βλέποντας την λέξη “εξυπνοι”, παρά το ότι διαπιστώσαμε π.χ. πως στα διόδια της Μαλακάσας ο συνωστισμός που εμφανίστηκε στις ειδήσεις οφειλόταν στο ένα και μοναδικό ταμείο που ήταν ανοιχτό, ή ο συνωστισμός σε βίντεο της παραλίας της Θεσσαλονίκης, κάθε άλλο παρά συνωστισμός ήταν αφού τα ελληνικά hoaxes βεβαίωσαν πως ανά άτομο αντιστοιχούσαν 135 τ.μ.
Γνωρίζουμε επίσης πως μέσα στα πρόστιμα που κόπηκαν για άσκοπη μετακίνηση βρίσκεται άστεγος, ή γυναίκα που κολυμπούσε μέσα στο νερό την ώρα που βγήκε η απαγόρευση της κολύμβησης στην θάλασσα.
Με αυτά τα δημοσιεύματα δημιουργείται στο κεφάλι του μεμονωμένου πολίτη ένας αόρατος επικινδυνότατος εχθρός που είναι ο “έξυπνος” απείθαρχος συμπολίτης και μετατοπίζεται η σκέψη του από το πραγματικό πρόβλημα: την ανικανότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας να περιθάλψει ασθενείς σε ΜΕΘ. Έτσι, τα ακόμα αυστηρότερα μέτρα του φαίνονται ως αναπόφευκτα, η περεταίρω αστυνόμευση επιβεβλημένη, τα ακόμα μεγαλύτερα πρόστιμα πολύ σωστά κλπ.
Εν κατακλείδι, μην γίνεστε μέλη του κοινωνικού αυτοματισμού. Μην παίρνετε θέση εναντίον των “άλλων”, υπερασπιστείτε τους, γιατί όταν θα έρθει η σειρά σας να πληγείτε, δεν θα υπάρχει κανείς να σας υπερασπίσει.
Δεν πρέπει να φαγωθούμε μεταξύ μας, αλλά να βρούμε την ρίζα του προβλήματος και να διεκδικήσουμε την λύση του.
 
Πηγή: Zwi Stathopoulou