Γράφει ο Ευγένιος Μπαϊραμίδης, Γενικός Χειρουργός
Όταν η αχρηστία ονομάζεται αριστεία, όταν η αναξιοκρατία ονομάζεται αξιοκρατία, όταν η τρομοκρατία ονομάζεται τάξη, όταν η ολιγαρχία ονομάζεται δημοκρατία, όταν η συσκότιση ονομάζεται ενημέρωση, όταν η ανομία ονομάζεται νόμος, όταν το ατομικό συμφέρον ονομάζεται έννομο δικαίωμα, όταν η κατάφωρη αδικία ονομάζεται δικαιοσύνη, όταν οι υποχρεώσεις είναι των πολλών και τα δικαιώματα των λίγων, όταν η σιωπή ονομάζεται πειθαρχία, όταν η αντίθετη γνώμη ονομάζεται αταξία, όταν η ανθρώπινη κρίση υποβιβάζεται και υποχρεωτικότητες επιβάλλονται, όταν η υποκριτική ονομάζεται έκφραση συναισθημάτων, όταν η ευθυνοφοβία ονομάζεται ηγεσία, όταν η ανάληψη ευθυνών ονομάζεται ανοησία, όταν η θλίψη γίνεται επικοινωνία, όταν το χρήμα γίνεται θρησκεία, όταν η φιλοδοξία γίνεται ζητούμενο και η έπαρση προαπαιτούμενο, όταν το εμείς γίνεται εγώ, όταν ο πολίτης δεν έχει αξία τότε…
Θα ισχύει πάντα και διαχρονικά για τους κρατούντες «Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδίσει, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθεί;»