Μές’ στοῦ Σταυροῦ τό δειλινό, σιωπᾶ ἡ φύσις ὅλη. Τό λιόγερμα δειλά γυρνᾶ στῆς Ἄνοιξης τήν νύχτα.
Μύρα ‘τοιμάζει ἡ ψυχή, οἱ μενεξέδες χρῶμα. Τά δάκρυα τό ὠσαννά, στόν Γολγοθά προσμένουν.
Σταυροαναστάσιμο