Δημοσιεύσεις ετικέτας «Geron Iakovos Tsalikis»

  Mί­α Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή τήν ὥ­ρα τῆς Ἀ­πο­κα­θη­λώ­σε­ως, μό­λις κα­τέ­βα­σε τό Σῶ­μα, ἔ­κλαι­γε μέ με­γά­λη συγ­κί­νη­ση καί δέ­ος. Καί με­τά εἶ­πε: «Πα­τέ­ρες μου, σή­με­ρα δέν κα­τέ­βα­σα σῶ­μα ἁ­γι­ο­γρα­φη­μέ­νο, ἀλ­λά σῶ­μα ἀν­θρώ­πι­νο. Οἱ φλέ­βες Του χτυποῦ­σαν στίς δι­κές μου φλέ­βες. Ἡ σάρ­κα Του ἀκούμπα­γε στήν δι­κιά μου σάρ­κα. Κα­τα­λά­βαι­να τό αἷ­μα νά τρέ­χη στίς φλέ­βες Του».

   

Πά­τερ μου, ἐ­κεῖ πού πά­ω τό βρά­δυ στό κελ­λί μου  νά κά­νω τόν κα­νό­να μου, ἔρ­χον­ται αὐ­τοί οἱ πο­νη­ροί⋅ τί τρα­βά­ω ὅ­λη τήν νύχ­τα δέν πε­ρι­γρά­φε­ται μέ λό­γι­α! Εἶ­ναι, πά­τερ μου, 5–6 μα­ζί καί μέ τρα­βᾶ­νε ἀ­π᾽ τά πό­δι­α, μέ χτυ­πᾶ­νε μπου­νι­ές μέ κά­τι μαλ­λι­α­ρά χέ­ρι­α, μέ ἄ­σχη­μα πρό­σω­πα, μέ πό­δι­α σάν κατ­σί­κι­α καί βρω­μᾶ­νε πο­λύ.

“Πά­τερ μου, μή στε­νο­χω­ρι­έ­σαι, δι­ό­τι ἡ με­γα­λύ­τε­ρη ἀρ­ρώ­στια γιά τόν ἄν­θρω­πο εἶ­ναι ἡ στε­νο­χώ­ρια”. Καί ἔ­γι­νε ἀ­μέ­σως ἄ­φαν­τος με­τά ἀ­πό αὐ­τό καί πῆ­γε στήν θέ­ση του (στό τέμπλο).