Μετά ἀπό λίγη ὥρα ἕνας ἀπ᾿ αὐτούς ἀπάντησε: «Παπᾶ ἐφέντημ, ὅση ὥρα τό ἔκανες αὐτό ἤσουνα δύο πήχεις πάνω ἀπό τήν γῆ».
Ἀκούγοντας αὐτό ὁ Ἐπίσκοπος ἐξεπλάγη καί βγαίνοντας ἔξω ἔκλαψε μετανοιωμένος λέγοντας: «Ἐγώ ἀρνήθηκα τόν Κύριο, ἀλλά αὐτός δέν μέ ἐγκατέλειψε. Ἡ θεία χάρις Του μέ σκεπάζει ἀκόμα».
Περιστατικά – α΄. Ἡ μετάνοια τοῦ ἐξωμότου Ἐπισκόπου