Όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των Χριστιανών, θαρραλέα ο Ιγνάτιος, ενώ ο βασιλιάς περνούσε από την Αντιόχεια, παρουσιάστηκε μπροστά του και υπεράσπισε τα δίκαια της Εκκλησίας και την αλήθεια της χριστιανικής πίστης.
– Ἀλίμονο! πῶς ὀνομάζεις θεοὺς τὰ ἄψυχα εἴδωλα; Ἕνας εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ὅποιος δημιούργησε ὅλο τὸν κόσμο· ἂν τὸν γνώριζες βασιλιᾶ, θὰ σοῦ στερέωνε τὸ θρόνο τῆς βασιλείας σου καὶ τὸ στέμμα. Τέτοια κεραυνοβόλα ἀπάντηση δὲν τὴν περίμενε ὁ Τραϊανός.
Τότε ο Ιγνάτιος, αντιστάθηκε να προβεί σε μια τέτοια καταναγκαστική κούρα, γνωρίζοντας βέβαια την επικίνδυνη έχθρα του μοχθηρού Βάρδα. Αλλά και σ’ αυτόν τον ίδιο, δεν δέχτηκε να δώσει τη θεία κοινωνία, επειδή συζούσε με τη νύφη του!
Όταν κοινωνάμε, χριστιανοί μου, ομολογούμε την μεγάλη αλήθεια της πίστης μας ότι τα αμαρτήματά μας συγχωρούνται με την Θυσία του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού μας. Ναί, αν δεν χυνόταν το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά, δεν θα είχαμε την συγχώρηση των αμαρτιών μας. Και όταν, λοιπόν, κοινωνάμε, δηλώνουμε ότι πιστεύουμε στην λυτρωτική αυτή Θυσία του Εσταυρωμένου Χριστού μας.