Κυριότερος προπαγανδιστής τῆς παραπάνω πρότασης εἶναι ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Εὐάγγελος Θεοδώρου, ὁ ὁποῖος ἐπί τριάντα περίπου χρόνια μέ τίς σχετικές μελέτες του προσπαθεῖ νά πείσει τούς Σεβασμιωτάτους Ἱεράρχες τῆς ἀνά τήν οἰκουμένη Ὀρθοδοξίας νά προβοῦν χωρίς ἀναστολές σέ χειροτονίες διακονισσῶν.
Περί συχνής θείας Μεταλήψεως, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
Εισαγωγή στο «Περί της συνεχούς Μεταλήψεως των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων» του Αγίου Νικοδήμου.
Η Κυρία Θεοτόκος κατά τον έξω χαρακτήρα και ήθος του σώματος ήτο σεμνή και σεβάσμια κατά πάντα, ολίγα και απαραίτητα λαλούσα, ήτο ογλήγορος εις το υπακούειν και ευπροσήγορος, ετίμα όλους και επροσκύνει, είχε το μέγεθος του σώματος μέσον και σύμμετρον, δεν επαρουσιάζετο εις κάθε άνθρωπον, ήτο μακράν από τόν γέλωτα και έξω από κάθε ταραχήν και θυμόν.
Πολλοί τελευταῖα, χρησιμοποιοῦν τήν ἐξαιρετική περίπτωση τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας ὡς ἐπιχείρημα γιά τή μή τέλεση τῆς θ. Λειτουργίας, λόγῳ τῆς ἀπαγορεύσεως. Ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Ὁσία, ἀλλά καί ἄλλοι ἐρημίτες, κοινώνησαν μόνο μία φορά στή ζωή τους κι ὅμως αὐτό δέν τούς ἐμπόδισε ν’ ἁγιάσουν.