Σὲ ἡλικία 14 ἐτῶν ἄρχισε νὰ λαχταρᾶ τὸν μοναχισμὸ ἀλλά, δὲν πῆρε εὐλογία ἀπὸ τὸν πνευματικὸ νὰ πάει στο Ἅγιον Ὄρος, ἔως ὅτου ἔγινε 19 χρονῶν.
Μὲ τὴν ἄφιξή του στὸ Ἅγιον Ὄρος στὶς 26 Σεπτεμβρίου 1947, πῆγε κατ’εὐθείαν στὸν γέροντα Ἰωσὴφ (Ἡσυχαστή), στὴ σπηλιὰ τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὁ ὁποῖος τὸν ἀποδέχτηκε στὴν ἀδελφότητά του, καὶ ἔκανε τὴν κουρά του 9 μῆνες ἀργότερα, τὸ 1948, μὲ τὸ ὄνομα Ἐφραίμ.
Ἀπὸ ὑπακοὴ στὸν γέροντά του, ὁ μοναχὸς Ἐφραίμ, χειροτονήθηκε διάκονος καὶ στὴ συνέχεια, ἱερέας.
Ἡ ζωὴ στὴν ἀδελφότητα τοῦ γέροντος Ἰωσήφ, ἦταν πολὺ αὐστηρὴ καὶ ἀσκητική.
Μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ γέροντος Ἰωσήφ τὸ 1959, συγκεντρώθηκαν ἀρκετοὶ μοναχοὶ γύρω ἀπὸ τὸν γέροντα Ἐφραὶμ ποὺ τὸν εἶχαν ὡς πνευματικὸ πατέρα
Τὸ 1973 ἡ ἀδελφότητά του μετακόμισε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου ὅπου ἔγινε καὶ ἡγούμενός της. Λόγῳ τῆς φήμης τοῦ γέροντος Ἐφραίμ, ἡ μοναστικὴ ἀδελφότητα μεγάλωσε γρήγορα.
Τοῦ ζητήθηκε ἀπὸ τὴν ἐπιστασία τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νὰ ἀναβιώσει καὶ νὰ ἐπανδρώσει πολλὰ μοναστήρια στὸ Ἅγιον Ὄρος τὰ ὁποῖα ἔπασχαν ἀπὸ λειψανδρία, ὅπως τοῦ Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου καὶ Καρακάλλου. Αὐτὰ τὰ μοναστήρια εἶναι κάτω ἀπὸ τὴν πνευματική του καθοδήγηση μέχρι καὶ σήμερα.
Ἐπίσης ὑπάρχουν πολλὰ ἄλλα μοναστήρια στὴν Ἑλλάδα κάτω ἀπὸ τὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ γέροντος Ἐφραίμ, ὅπως ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου στὶς Σέρρες, τῆς Παναγίας τῆς Ὁδηγήτριας στὴν Πορταριὰ (Βόλος) καὶ αὐτὸ τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, πρώην μετόχι τῆς Φιλοθέου, στὴν νῆσο τῆς Θάσου.
Τὸ 1979 ἔφθασε στὸν Καναδᾶ γιὰ λόγους ὑγείας.
Ὁ π.Ἐφραίμ, μόλις ἔφθασε στὸν Καναδᾶ καὶ ἄρχισε τὶς ἐξετάσεις στοὺς γιατρούς, συγχρόνως ἄρχισε νὰ ἐξομολογεῖ, νὰ νουθετεῖ καὶ νὰ διδάσκει τοὺς ἀπόδημους Ἕλληνες. Ἡ ποιμαντική του δράση, κατόπιν προσκλήσεων, ἀπὸ τὸν Καναδᾶ ἐξαπλώθηκε στὶς Η.Π.Α. Ἔκτοτε οἱ ἐπισκέψεις συνεχίσθηκαν καὶ ἡ ποιμαντικὴ προσφορά του ὅλο καὶ αὐξανόταν.
Τότε σιγὰ-σιγὰ ἄρχισε νὰ καλλιεργεῖτε ἡ σκέψη νὰ ἱδρυθεῖ μοναστήρι στὴν Ἀμερική, ὥστε ὁ ἀπόδημος ἑλληνισμὸς νὰ ἔχει μία μόνιμη βάση πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ. Πράγματι ἄρχισαν ἐνέργειες καὶ ἱδρύθηκαν στὴν ἀρχὴ δύο μοναστήρια, τὸ ἕνα στὸ Μόντρεαλ τοῦ Καναδᾶ καὶ τὸ ἄλλο στὸ Πίτσμπουργκ τῶν Η.Π.Α. Ἔγινε συνέχεια μὲ τὴν ἵδρυση καὶ ἄλλων μοναστηριῶν, μὲ ἀποτέλεσμα σήμερα νὰ ὑπάρχουν 19 μοναστήρια καὶ νὰ δημιουργοῦνται ἄλλα δύο αὐτὴ τὴν στιγμή.
Συνέχισε νὰ εἶναι πνευματικὸς πατέρας ἱερῶν μονῶν στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ 8 γυναικείων μοναστηριῶν σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα, ἀλλά, καθὼς δὲν ἦταν πρακτικὸ νὰ εἶναι ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φιλοθέου, καθὼς ἔλειπε γιὰ μεγάλα χρονικὰ διαστήματα στὴν Βόρειο Ἀμερική, παραιτήθηκε τὸ 1990.
Πνευματικὸ παιδὶ τοῦ γέροντος διηγεῖται τὰ θαυμαστὰ γεγονότα ποὺ τὸν ὁδήγησαν στὴν ἱεραποστολική του δράση στὴν Ἀμερική:
Στὴν διάρκεια 10 ἐτῶν,ὅταν ὁ Γέροντας τακτικὰ ἐπισκεπτόταν τὴν Ἀμερική, συνειδητοποίησε ὅτι δυὸ-τρεῖς μῆνες δὲν ἀρκοῦν γιὰ τὴν οἰκοδόμηση τῶν μοναστηριῶν. Ἐπίσης, τὸ ἴδιο τοῦ ἀπεκάλυψε καὶ ὁ Θεός, ὅτι πρέπει νὰ ἱδρύσει μοναστήρια στὴν Ἀμερική. Ὁ Γέροντας στὶς ὁμιλίες του, μᾶς διηγήθηκε ὅλη τὴν ἱστορία του. Στὴν ἀρχὴ δὲν ἤθελε ν’ ἀναλάβει αὐτὸ τὸ «μεγάλο ἔργο» οἰκοδόμησης μοναστηριῶν. Προσευχόταν στὸν Κύριο λέγοντας, ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ἀναλάβει. Κάποια στιγμὴ ἄκουσε τὴν φωνὴ τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος τοῦ ἔλεγε: «Ὄχι, θὰ Μοῦ κάνεις ὑπακοὴ καὶ θὰ τὸ ἀναλάβεις». Τότε ὁ Γέροντας ἀπάντησε: «Ἐντάξει, Κύριε, ὅμως,δῶσε μου τόση ἀγάπη, ὥστε νὰ εἶναι ἀρκετὴ γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ποὺ θὰ προσέρχονται σ’ ἐμένα».
Μὲ κέντρο τὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου στὴν Ἀριζόνα, ἵδρυσε καὶ ἐπάνδρωσε μὲ ἀνδρικὲς ἤ γυναικεῖες ἀδερφότητες περὶ τὶς εἴκοσι μοναστικὲς ἀδελφότητες, μὲ σπουδαῖο ἱεραποστολικὸ ἔργο.
Τὰ μοναστήρια εἶναι τὰ ἐξῆς : δύο στὴν Φλόριντα, δύο στὸ Τέξας, δύο στὸ Σικάγο, δύο στὴν Νότιο Καρολίνα, ἕνα στὴν Νέα Υόρκη, ἕνα στὴν Οὐάσιγκτον, ἕνα στὴν Πενσυλβανία, ἕνα στὴν Καλιφόρνια, ἕνα στὸ Ἰλινόις, ἕνα στὸ Μίτσιγκαν, ἕνα στὸ Μόντρεαλ, καὶ ἕνα στὸ Τορόντο, ἀφιερωμένα στὸν Χριστό, στὴν Παναγία καὶ σὲ διαφόρους Ἁγίους.
Ἐπίσης, ἔχει κατασκευάσει ἕνα γηροκομεῖο.
Ξημερώματα Κυριακῆς, 8 Δεκεμβρίου 2019, γύρω στὶς 7:οο τὸ πρωί ὥρα Ἑλλάδος καὶ 22.00 ὥρα Ἀμερικῆς,ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ στὴν Ἀριζόνα, ἀφήνοντας ἕνα εὐλογημένο ἔργο καὶ μία πλούσια πνευματικὴ παρακαταθήκη. Ἦταν ὁ ἀναμορφωτὴς τοῦ μοναχισμοῦ στὴν Ἀμερικανικὴ Ἤπειρο ,ἱδρύοντας πολλὰ μοναστήρια καὶ μετατρέποντας τὶς ἐρήμους, σὲ ἁγιασμένους τόπους.
 |
| ο γέροντας Εφραίμ με την μητέρα του, μοναχή Θεοφανώ |
ΠΗΓΕΣ: