Στο Σιμωνοπετρίτικο κάθισμα «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» ζούσαν παλαιά δυο αυτάδελφοι, ο παπα-Νικηφόρος και ο π. Αρσένιος, καταγόμενοι από την Γαλάτιστα Χαλκιδικής. Τότε οι καθισματάρηδες έδιναν ένα σεβαστό ποσό στο Μοναστήρι και έπαιρναν το Κάθισμα. Η Μονή είχε εσαεί την υποχρέωση να τους δίνη κατόπιν συμφωνητικού που υπέγραφαν αμφότεροι, παξιμάδι, λάδι, ζωστικά και παπούτσια.
Ο Γέροντας, π.Αρσένιος, πίεσε τον Νικηφόρο και τον έκανε παπά στα 28 του. Ο παπα-Νικηφόρος εφημέρευε και στην Σιμωνόπετρα. Ήταν πολύ καλός ψάλτης και άριστος αγιογράφος, αλλά έπασχε από κήλη. Είχε μία μεγάλη κήλη σαν μαξιλάρι, έτσι φαινόταν κάτω από το ζωστικό. Για να σηκωθή, να καθήση ή να κινηθή, την έπιανε με τα χέρια του. Εν τω μεταξύ είχε και φρικτούς πόνους στο ένα μάτι.
Πήγε για εξετάσεις, οι γιατροί αναγκάστηκαν να του κάνουν εξόρυξη βολβού. Μετά από καιρό του αφαίρεσαν και τον άλλο βολβό για τον ίδιο λόγο. Έτσι έμεινε τελείως τυφλός στα 36 του χρόνια. Για να βαδίση μέσα στο κελλί του, με το ένα χέρι ψαχούλευε τον τοίχο και με το άλλο κρατούσε την κήλη.
Παρά ταύτα έλεγε συνέχεια όλος χαρά: «Δόξα τω Θεώ, δόξα τω Θεώ. Δεν πειράζει, Παναγία μου. Εδώ να υποφέρω, εκεί να με σώσης».
Όσο για την τύφλωση πίστευε ότι, επειδή τον πίεσε ο Γέροντάς του και έγινε παρ’ ηλικίαν ιερέας, γι’ αυτό τιμωρήθηκε. Έλεγε: «Έπρεπε να αντισταθώ και να μη δεχθώ».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑΣΤΙΚΗ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΆΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2011
Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωση Χαλκιδικής.
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ