(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Ομιλία ΙΕ΄εις το κατά Ματθαίον)
“Αν μεν γάρ εν πονηρία ζώμεν, καν μηδείς ο κακηγορών ή, πάντων εσμέν αθλιώτεροι` αν δε αρετής επιμελώμεθα, καν η οικουμένη λέγη κακώς, τότε πάντων εσώμεθα ζηλώτεροι και πάντας επισπασόμεθα, τοις σώζεσθαι προαιρουμένους` ουδέ γαρ τη κακηγορία των πονηρών, αλλά τη αρετή του βίου προσέξουσι. Και γαρ σάλπιγγος απάσης λαμπροτέρα η διά των έργων επίδειξις και του φωτός αυτού φανότερος βίος καθαρός, καν μυρίοι οι διαβάλλοντες ώσιν”.
Μετάφραση:
Αν η ζωή μας είναι μέσα στην αμαρτία, ακόμη και κανένας να μη βρεθεί να μας κατηγορήσει, θα είμαστε οι πιο αξιολύπητοι από όλους. Αν όμως αγωνιζόμαστε για την αρετή, ακόμη και όλη η οικουμένη αν μιλήσει με κακία για μας, τότε θα είμαστε πιο αξιοζήλευτοι από όλους. Και ακόμη, όλους, όσοι έχουν επιθυμία να σωθούν, θα τους τραβήξουμε στον δρόμο της σωτηρίας. Και αυτό θα γίνει ,επειδή όχι μόνο δεν θα δώσουν σημασία στις κακολογίες των πονηρών, αλλά επειδή θα κλαπούν από την αρετή, την οποία θα προσέξουν. Και διότι τα έργα φωνάζουν καθαρότερα και ισχυρότερα από την σάλπιγγα και ο ηθικός βίος είναι λαμπρότερος από το φως, έστω και αν είναι χιλιάδες εκείνοι που συκοφαντούν.