σε ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ, ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
Ελευθέριος Ανδρώνης
Μια 15χρονη στο Ρέθυμνο κλώτσησε μια γάτα και έγινε πρώτο θέμα – Μια ανήλικη στη Θεσσαλονίκη έκαψε μια εικόνα της Παναγίας και δεν ασχολείται κανείς!
Μέσα στην παράνοια των ζοφερών καιρών που ζούμε, πέρα από την λεκτική ύβρη των ιερών και των οσίων της Ορθοδοξίας, πλέον φαίνεται πως έχουμε και μια νέα αντι –εκκλησιαστική τάση: την ιεροσυλία χωρίς προφανή δικαιολογία, τον βανδαλισμό χωρίς αιτιολόγηση, την καταστροφή εικόνων «γιατί έτσι»!
Αυτό φανερώνει το αδιανόητο περιστατικό στη Θεσσαλονίκη, όπου παρέα ανήλικων έκλεψαν δύο χάρτινες εικόνες από ένα παρεκκλήσι του Αγίου νεομάρτυρος Αλεξάνδρου του εν Σμύρνη μαζί με κάμποσα κεριά, και τις έκαψαν σε δημόσιο χώρο. Αν η αστυνομία δεν θεωρούσε (πιθανώς λανθασμένα) πως επρόκειτο για άτομα που κουβαλούσαν βόμβες μολότοφ, πιθανότατα να μην είχε δοθεί καν σημασία σε αυτό το ανατριχιαστικό γεγονός!
Το στοιχείο δε που φανερώνει την πλύση εγκεφάλου που γίνεται σε σημερινά παιδιά, είναι πως όταν οι νεαροί δράστες ρωτήθηκαν γιατί έκαψαν τις εικόνες, απάντησαν ότι δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την πράξη τους. Με λίγα λόγια «κάψαμε τις εικόνες γιατί έτσι μας ήρθε»!
Το θέμα προβλήθηκε «στο πόδι», και με εντελώς επιφανειακό τρόπο από κάποια μέσα ενημέρωσης που μερικές ώρες αργότερα επέστρεψαν σε «κανονική ροή» προγράμματος, δημοσιεύοντας εκτενή άρθρα για την 15χρονη στο Ρέθυμνο που της επιβλήθηκε πρόστιμο 5.000 ευρώ επειδή κλώτσησε μια αδέσποτη γάτα «προκαλώντας θλίψη και αποτροπιασμό στην τοπική κοινωνία»!
Ο «πολιτισμός» μας, αρκείται μόνο στη φιλοζωία;
Για να σταθούμε λίγο εδώ όμως. Είμαστε όλοι σύμφωνοι πως τα περιστατικά κακοποίησης ζώων είναι απολύτως καταδικαστέα. Κανένας υγιής νους δεν το αμφισβητεί αυτό. Είναι όμως λιγότερο αποτρόπαιος ο βανδαλισμός ιερών συμβόλων σε κοινή θέα, και μάλιστα από παιδιά; Είναι λιγότερο ανησυχητικό ως φαινόμενο το να προσπαθεί να «εκδικηθεί» την Παναγία και την εικόνα της, μια ανήλικη που καταλήφθηκε από αντι – χριστιανική μανία; Προκαλεί λιγότερη θλίψη το φαινόμενο του να μετατρέπονται νέα παιδιά σε μαινόμενους «ταλιμπάν», που σπάνε εκκλησίες, γράφουν συνθήματα μίσους και καίνε ιερές εικόνες;
Τον πολιτισμό μας τον περιορίζουμε μόνο στην φιλοζωία και τον σεβασμό στα ζώα, άλλα ο σεβασμός της θρησκευτικής Ελευθερίας, μας είναι πλέον περιττός και αδιάφορος; Σε ποιο διεστραμμένο κόσμο και με ποια λογική;
Μια κλωτσιά σε μια γάτα στοίχησε 5.000 ευρώ και πανελλήνιο «λιθοβολισμό» από τα media. Για τη δημόσια καύση μιας εικόνας της Παναγίας, ήταν απλά… Παρασκευή. Έχουμε συνειδητοποιήσει πλέον πως μονάχα μια πίστη διώκεται στην Ελλάδα και αυτή είναι η Ορθοδοξία;
Και θα είναι λάθος να ισχυριστεί κανείς πως αυτό που έγινε στη Θεσσαλονίκη πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Εκατοντάδες ορθόδοξες εκκλησίες βανδαλίζονται κάθε χρόνο σύμφωνα με επίσημη έκθεση του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Βεβηλώσεις που δεν γίνονται μόνο από αλλόθρησκους, αλλά πολλές φορές και από βαπτισμένους χριστιανούς που έχουν την εντύπωση πως έτσι βλάπτουν τους φαντασιακούς «εχθρούς» τους, με το να επιβάλλουν σκοταδισμό και να σπέρνουν την καταστροφή.
Με τη βέβηλη μανία και τις πράξεις τους, δεν βλασφημούν μόνο τον Θεό, άλλα συμπεριφέρονται ρατσιστικά προς τους χριστιανούς, καταπατούν ανθρώπινες αξίες, ελευθερίες και δικαιώματα, για να επιβάλλουν τα δικά τους «δικαιωματιστικά» πείσματα. Δηλαδή εφαρμόζουν το νόμο του ισχυρού, το νόμο της ζούγκλας, απέναντι σε ειρηνικούς ανθρώπους.
Βλασφημία σπείραμε και αυτή «θερίζουμε»
Τι από όλα αυτά που συμβολίζει και διδάσκει το πάναγνο πρόσωπο της Παναγίας είναι κακό και επιζήμιο για τον άνθρωπο; Τι θα μπορούσε να δημιουργήσει μίσος εναντίον της Παναγίας, παρά μόνο η διαστροφή και το μίσος για το καλό, ως απότοκο μιας δαιμονικής μανίας; Αλλιώς γιατί πολεμάς με λύσσα, κάτι το οποίο δεν πιστεύεις; Ποια η λογική;
Τα ΜΜΕ και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κυριαρχούνται από ένα αντι – εκκλησιαστικό πνεύμα και καθημερινώς ποτίζουν με δηλητήριο τις ψυχές των παιδιών. Σπέρνουν την κενότητα και το μίσος, και με τη σειρά μας, θερίζουμε τα αποτελέσματα από τη νεολαία μας. Παιδιά που οργίζονται με όλους και με όλα. Που έχουν μοναδικά ιδανικά την καταστροφή και την αυτοκαταστροφή. Που παλεύουν άδικα, σε έναν κόσμο χωρίς νόημα και αιώνια προοπτική, αφού δεν υφίσταται ως κέντρο τους ο Θεός.
Χάθηκε η αίσθηση του «ιερού»
Η ελληνική κοινωνία έχει χάσει τον προσανατολισμό και τις σταθερές της. Αν η προφορική βλασφημία των θείων έχει γίνει ένα φρικτό συνήθειο για πολλούς Έλληνες, πώς να μην παραχθούν και γενιές που θα αρέσκονται στην καταστροφή των ιερών εικόνων;
Η κατάπτωση των αξιών έχει οδηγήσει στην απώλεια της αίσθησης του ιερού και της ιερότητας των χώρων. Έχει ισοπεδωθεί ακόμα και η ανοχή στη διαφορετική άποψη.
Είδαμε και την συγκέντρωση διαμαρτυρίας από ένα μικρό μπουλούκι φεμινιστικών συλλογικοτήτων έξω από τη Μητρόπολη. Τα πλακάτ που κρατούσαν τα «έλεγαν» όλα. Στήθηκαν έξω από έναν Ιερό Ναό για να φωνάξουν για το δικαίωμα στη δολοφονία αγέννητων παιδιών, ενώ μερικές «ακτιβίστριες» ύψωναν γραπτά συνθήματα υπεράσπισης του εξωτερικού… γεννητικού τους οργάνου.
Αυτός άλλωστε είναι ο «θεός» τους, και δεν δίστασαν να τον διακηρύξουν μπροστά από τα σκαλιά της Μητρόπολης Αθηνών. Ένας «θεός» που μάλιστα απαιτεί θυσίες αγέννητων παιδιών, στα πρότυπα των αρχαίων σκοταδιστικών θρησκειών.
Οι διαμαρτυρόμενοι έσπευσαν έξω από το ναό να καταδικάσουν μια εγκύκλιο που στο κάτω – κάτω απευθυνόταν από χριστιανούς σε χριστιανούς. Κανένας δεν επέβαλλε στις συλλογικότητες να δεχθούν τη θέση της Εκκλησίας. Κι όμως η ελευθερία της έκφρασης μπορεί να αφορά όλους, εκτός από τους χριστιανούς. Οι χριστιανοί είναι οριακά «ανεκτοί», αρκεί να μην «ενοχλούν».
Και αν φτάσαμε να καίγονται και εικόνες της Παναγίας σε κοινή θέα, ε δεν έγινε και τίποτα…