Τους τελευταίους μήνες δεχόμαστε καθημερινά μια τρομακτική επίθεση. Μια καλά συντονισμένη πίεση από όλες τις πλευρές. Και όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις αυτές όταν ακούμε κάτι τόσο συχνά τελικά το πιστεύουμε. Έτσι κράτος, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλά επιλεγμένοι «ειδικοί», Εκκλησία, υγειονομικοί επιμένουν σε ένα θέμα. Τα εμβόλια είναι μονόδρομος για ανθρώπους από 5-105 ετών. Οι όποιοι προβληματισμοί θεωρούνται «διασπορά ψευδών ειδήσεων» και η δικαιοσύνη επεμβαίνει άμεσα. Είναι ίσως το μόνο θέμα από καταβολής της επιστήμης – μετά φυσικά το Μεσαίωνα – που και η σκέψη μόνο μιας άλλης προσέγγισης σε κατατάσσει στους επικίνδυνους ψεκασμένους που θα πρέπει να ντρέπεσαι και που υπάρχεις.
Ο κόσμος πια είναι ανεκτικός σε όλα. Κάθε σχόλιο ακόμη και καλοπροαίρετο είναι ρατσισμός. Αν τολμήσεις να αποκαλέσεις το διπλανό σου φαλακρό μπορεί να βρεθείς φυλακισμένος για παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου. Τώρα το γιατί η φαλάκρα, το πάχος, η ασχήμια είναι κακά πράγματα αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Μπορείς λοιπόν να έχεις οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα, οποιαδήποτε προτίμηση, οποιοδήποτε χούι, αρκεί να μην κάνεις ένα έγκλημα: Να μην εμβολιαστείς.
Αν δεν εμβολιαστείς αίρονται όλες οι προστασίες του κράτους δικαίου και είσαι απόβλητος. Τότε ξαφνικά το συνήθως αδιάφορο κράτος γίνεται αποτελεσματικό. Διάβασα αυτές τις ημέρες ότι υπάρχει περίπτωση λόγω συμπλήρωσης κάποιου χρόνου να αποφυλακιστεί ο κατηγορούμενος για την κλοπή των έργων τέχνης του Πικάσο από την Εθνική πινακοθήκη. Λόγω ολιγωρίας και με την κατάλληλη αίτηση θα κυκλοφορεί ανάμεσά μας ελεύθερος. Αν όμως έβγαινε και έλεγε κατά των εμβολίων ο αρμόδιος εισαγγελέας θα διέτασσε κατεπειγόντως έρευνα και θα βρισκόταν αστραπιαία σε κάποιο αστυνομικό τμήμα για τη διασπορά των ψευδών ειδήσεων που λέγαμε.
Εδώ και χρόνια οι ιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό ζητούν απεγνωσμένα από τους διοικητές των νοσοκομείων υλικό πρώτης ανάγκης. Γάζες, σεντόνια, καθετήρες. Ευτελούς αξίας αλλά πολύτιμα για τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια και νοσηλεία των ασθενών είδη. Και οι διοικητές κωφεύουν. Και τα νοσοκομεία υπολειτουργούν. Την 1η Σεπτεμβρίου που ξεκίνησε η αναστολή των μη εμβολιασμένων υγειονομικών με μια αστραπιαία κίνηση περισσότεροι από 7000 άτομα βρέθηκαν εκτός υπηρεσίας και η μισθοδοσία τους διακόπηκε. Να λοιπόν που όταν το θέλει το κράτος είναι ακαριαία αποτελεσματικό.
Είναι λοιπόν σαφές ότι ο μη εμβολιασμένος είναι ύποπτος και απόβλητος από το κράτος και την κοινωνία των εμβολιασμένων. Για να δούμε όμως τι κακό κάνει στην κοινωνία που του συμπεριφέρεται έτσι.
Μεταδίδει τη νόσο στους άλλους.
Μα και ο εμβολιασμένος το κάνει με την ίδια συχνότητα. Τα περί μικρότερου ιικού φορτίου του εμβολιασμένου έχουν αμφισβητηθεί από σειρά εργασιών εδώ και πολλούς μήνες και έχουν μείνει απλά ως υπόλειμμα στη συνείδηση του βομβαρδισμένου απλού θεατή.
Δεν βοηθά στην οικοδόμηση τείχους ανοσίας.
Τα έχουμε ξαναγράψει. Τείχος ανοσίας από εμβολιασμένους που νοσούν και μεταδίδουν δεν οικοδομείται. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για εμβόλια αγνώστου διάρκειας. Αρχικά μας κάλυπταν για εξάμηνο, μετά για τετράμηνο, τώρα βρισκόμαστε στο τρίμηνο και βλέπουμε.
Κινδυνεύει να νοσήσει βαριά.
Αυτό δεν αποκλείεται να γίνει και με ένα εμβολιασμένο αλλά νομίζω ότι αφορά τον ίδιο. Όπως αφορά τον καπνιστή το ότι δεν σταματά το κάπνισμα παρά τις βαριές συνέπειες. Όπως αφορά αυτόν που επιδίδεται σε ανεξέλεγκτη σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς προφύλαξη παρά τον κίνδυνο της ηπατίτιδας Β, C ή του AIDS. Όπως αφορά τον αλκοολικό παρά τις τεράστιες υγειονομικές και κοινωνικές συνέπειες της πράξης του.
Δεν είναι κοινωνικά ευαίσθητος.
Με δις τουλάχιστον την εβδομάδα έλεγχο με rapid τεστ είναι πολύ πιο ευαίσθητος κοινωνικά από τον εμβολιασμένο που κυκλοφορεί ελεύθερα χωρίς τεστ. Και ας μην ξεχνάμε ότι τα χιλιάδες κρούσματα καθημερινά αφορούν κυρίως εμβολιασμένους συνανθρώπους μας.
Επιβαρύνει το σύστημα υγείας.
Δεν το κάνει φαντάζομαι συνειδητά ούτε θέλει να κάνει αντίσταση στο κράτος μέσω του ρίσκου της ατομικής του υγείας. Το κάνει γιατί μετρώντας τα δεδομένα που υπάρχουν και συνεχώς έρχονται στο προσκήνιο αμφιβάλει ή έχει λόγους ηθικούς, προσωπικούς και ιατρικούς για να μην εμβολιάζεται. Αυτοί οι λόγοι μπορεί να φαίνονται ασήμαντοι σε κάποιους αλλά γι’ αυτούς είναι σοβαροί. Ένα έμβρυο π.χ. για κάποιους είναι μια μάζα κυττάρων αλλά για κάποιους άλλους άνθρωπος με αθάνατη ψυχή και ίσα δικαιώματα με αυτούς.
Κράτος εναντίον ανεμβολίαστων. Θέμα επιβολής και εξουσίας.
Επομένως το θέμα είναι προφανώς θέμα επιβολής και εξουσίας. Είναι ακόμη οικονομικό με πολλές προεκτάσεις και αφορά ένα ανίκανο κράτος, με αποδιοργανωμένο σύστημα υγείας που αντί να είναι αποτελεσματικό εκεί που πρέπει γίνεται αποτελεσματικό εκεί που δε χρειάζεται. Σε θέματα καταστολής είναι πιο άμεσο από τα θέματα πρόληψης και σχεδιασμού.
Το κείμενο γράφεται για όσους δεν είναι αντιεμβολιαστές από πεποίθηση.
Και επειδή σκέψεις σαν και αυτές που προηγήθηκαν είναι εύκολο να διαστραφούν να το ξεκαθαρίσουμε. Το αν θα εμβολιαστεί κάποιος ή όχι δεν είναι δικό μου θέμα αλλά δικό του. Εμείς ως υπεύθυνοι επιστήμονες αλλά και πολίτες πρέπει απλώς να τον ενημερώνουμε ώστε η επιλογή του να είναι συνειδητή και σωστή. Το κείμενο γράφεται για όσους δεν είναι αντιεμβολιαστές από πεποίθηση.
Είναι σοβαροί, προβληματισμένοι πολίτες, ευαίσθητοι σε κοινωνικά και υγειονομικά θέματα αλλά έχουν ένα μειονέκτημα. Σκέπτονται πολύ. Και αυτό είναι μεγάλο μειονέκτημα στις ημέρες μας. Αυτούς που διασύρονται και εξευτελίζονται, αποκλείονται από την κοινωνική, επαγγελματική και μερικές φορές την οικογενειακή ζωή και αδικούνται κατάφωρα. Γι’ αυτούς γράφεται με την ευχή το 2022 να μονοιάσουμε, να καταλάβουμε βαθύτερα το διπλανό μας και να σεβαστούμε ο ένας τον άλλο ουσιαστικά.