Η ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ – Ἡ Παρθένος σήμερον

Η ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη

Ἡ Παρθένος σήμερον

Στὸν Πίνδαρο τῆς βυζαντινῆς ὑμνογραφίας -ὅπως τὸν ἔχουν ὀνομάσει-, τὸν ἅγιο Ρωμανὸ τὸν Μελωδὸ ὀφείλουμε πολλὰ ἀπὸ τὰ ἀπαράμιλλα τροπάρια ποὺ ψάλλουμε τὰ Χριστούγεννα. 

Ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ γνωστὰ εἶναι τὸ προεόριο «Ἡ Παρθένος σήμερον».

ΠΡΟΕΟΡΤΙΟΝ

Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερον.

Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν προαιώνιον Λόγον, 

ἐν Σπηλαίῳ ἔρχεται, ἀποτεκεῖν ἀποῤῥήτως. 

Χόρευε ἡ οἰκουμένη ἀκουτισθεῖσα, 

δόξασον μετὰ Ἀγγέλων καὶ τῶν Ποιμένων, 

βουληθέντα ἐποφθῆναι, 

παιδίον νέον, τὸν πρὸ αἰώνων Θεόν.

Ἡ Παρθένος (Μαρία) σήμερα τὸν Λόγο 

ποὺ πρὶν ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ἦταν καὶ εἶναι 

μὲς στὸ σπήλαιο ἔρχεται γιὰ νὰ (Τὸν) γεννήσει μυστικά. 

Ἡ Οἰκουμένη ἄκουσε (τὸ νέο) καὶ χόρευε, 

δόξασε μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους καὶ τοὺς Βοσκούς, 

τὸν πρὶν ἀπὸ τοὺς αἰῶνες (ζῶντα), Θεὸ 

ἐπειδὴ θέλησε νὰ μᾶς φανερωθῇ σὰν Νέο Παιδί.

ἀποτεκεῖν, ἀπαρέμφατο ἐνεστῶτα τοῦ ἀποτίκτω=γεννῶ (τόκος, τοκετός, ἐπίτοκος)

ἀπορρήτως=μυστικά

ἀκουτίζω=κάνω κάποιον νὰ ἀκούσῃ

ἐφορῶ=παρατηρῶ