Μαριάννας Ζήση
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Υπόκρισις εστί έτερον έχει και έτερον ποιείν.
Εάν η υποκρισία είχε πολλά πρόσωπα, σίγουρα στο ένα θα καθρεπτιζόταν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Πρόσφατα ο Έλληνας υπουργός Παιδείας σε συνέντευξη που έδωσε έκανε κάποιες δηλώσεις, οι οποίες υποτιμούν τόσο τη νοημοσύνη τη δική μας όσο και των Παιδιών μας.
Συγκεκριμένα είπε: «Οι μαθητές πρέπει να μάθουν περισσότερα και καλύτερα. Γι’ αυτό χρειάζεται πέραν της εμβάθυνσης του μαθήματος η επιμήκυνση του σχολικού έτους. Άλλωστε ιδιαίτερα στο Λύκειο, περισσότερες ημέρες σημαίνει λιγότερες ώρες στο φροντιστήριο».
Χρόνια τώρα, από τότε που ήμουν εγώ μαθήτρια μιλούσαν για μείωση της διδακτέας ύλης που δεν έγινε ποτέ. Το αποτελέσματα το βλέπουμε συνεχώς μπροστά μας. Κουρασμένα παιδιά, πολύωρα φροντιστήρια, αποστήθιση, ποσότητα στη γνώση αλλά όχι ποιότητα. Τελικά; Απέχθεια για την ίδια τη γνώση.
Έρχεται ο κ. Υπουργός και λέει ότι τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν περισσότερα γι’ αυτό η έναρξη του σχολικού έτους θα είναι μια εβδομάδα νωρίτερα και θα μειώσει τις Χριστιανικές γιορτές όπως αυτή του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου, των Τριών Ιεραρχών καθώς και των πολιούχων. Και ερωτώ, πόσο μπορεί να μας κοροϊδεύουν; Και όμως μπορούν ακόμη περισσότερο με τη δήλωση ότι περισσότερες ημέρες στο Λύκειο σημαίνει λιγότερο φροντιστήριο. Αυτός ο κύριος δεν έχει ακούσει ότι τα παιδιά στο Λύκειο συγκεντρώνουν τις απουσίες και τις αξιοποιούν στο τέλος της σχολικής χρονιάς έτσι ώστε να έχουν περισσότερο χρόνο για ουσιαστική μελέτη στο φροντιστήριο και στο σπίτι; Δεν ξέρει ότι γίνεται η ολοκληρωτική ακύρωση και απαξίωση του σχολείου στις τάξεις του Λύκειο; Δεν το έχει ακούσει ;
Επίσης αναφέρθηκε στην αξιολόγηση των σχολικών εγχειριδίων και στον εξορθολογισμό της διδακτέας ύλης. Είπε: «Η διδακτέα ύλη θα δομείται με κριτήριο τι χρειάζεται να μάθει ο μαθητής και όχι τι χρειάζεται να διδάξει ο καθηγητής για να συμπληρώσει τις ώρες του». Δηλαδή μέχρι σήμερα μας λέει ότι οι μαθητές μαθαίνουν αυτά που πρέπει να διδάξουν οι καθηγητές. Συγνώμη που επαναλαμβάνω αλλά το κάνω σκόπιμα διότι δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι λέει ο άνθρωπος και εμείς ως γονείς καθόμαστε και τον ακούμε. Ακόμη και αν ισχύει, ερωτώ, γιατί οι γυμναστές στην χώρα του ΄΄ρητού΄΄ {νους υγιής εν σώματι υγιή}
διδάσκουν μια ώρα την εβδομάδα στο Λύκειο γυμναστική και δύο ή τρεις στο γυμνάσιο και στο δημοτικό; Είτε το εξετάσεις από την πλευρά των γυμναστών, που ως γνωστόν είναι υπεράριθμοι είτε το δεις από την πλευρά των μαθητών, που χρειάζονται ως οξυγόνο το μάθημα της γυμναστικής καθημερινά (μετά από τόσες ώρες σε μια καρέκλα), η γυμναστική δεν θα έπρεπε να είναι παρούσα καθημερινά; Μήπως όμως δεν θέλουν τέτοιους νέους; Αλλά προτιμούν νέους παχύσαρκους, βαριεστημένους και ζαλισμένους από τα φροντιστήρια και το διαδίκτυο;
Θα μπορούσαμε να γράψουμε σελίδες για το έ γ κ λ η μ α που συντελείται καθημερινά στα σχολικά έδρανα με θύματα τα παιδιά μας. Από τη πρώτη δημοτικού γίνεται συνεχής προσπάθεια ώστε το παιδί να μισήσει τη γνώση και να νιώσει ανίκανο μέσα από τα δυσνόητα και κακογραμμένα σχολικά εγχειρίδια. Δεν θα γράψω τίποτα άλλο.
Θα κλείσω όμως, με τα λόγια μιας μαθήτριας προς τη μητέρα της. Μαθήτρια στη Β΄ δημοτικού που προσπαθούσε να κατανοήσει τα μαθηματικά από το γνωστό σε όλους μας αχαρακτήριστο βιβλίο των μαθηματικών.
Μαθήτρια: Μαμά, μην μου εξηγείς άλλο, μάλλον είμαι χαζή !
Ελλάς, Ελλήνων, ΠΡΟΔΟΤΩΝ