Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ φράση τῆς ἡμέρας
Ἅγια τῶν ἁγίων. Ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ (Ἔξοδος 26,33) γνωρίζουμε ὅτι τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων βρίσκονταν στὸ ἐσώτερο ἱερὸ τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου. Μέσα σὲ αὐτὰ φυλασσόταν ἡ Κιβωτὸς τῆς Διαθήκης ποὺ περιεῖχε τὶς Δέκα ἐντολές, ποὺ δόθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ στὸν Μωυσῆ στὸ Ὄρος Σινᾶ. Ἡ φράση λέγεται γιὰ νὰ δηλωθῇ ὁ ὑπέρτατος βαθμὸς ἱερότητας: Τὰ ἅγια τῶν ἁγίων τῆς Ρωμηοσύνης. Ἤδη ἀπὸ τὸν 4ο αἰῶνα ἡ φράση χρησιμοποιεῖται μεταφορικά: «οἱ πρὸς αὐτὰ τῶν οὐρανῶν τὰ ἄδυτα καλούμενοι, καὶ εἰς τὰ ἀληθινὰ Ἅγια τῶν ἁγίων εἰσιόντες, ἐμπόρων καὶ παλιγκαπήλων ἀναδεχόμεθα φροντίδας» (Ἰωάννης Χρυσόστομος, ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΝ, 58, 765, 17).