Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Τὸ κύριο ὄνομα τῆς ἡμέρας
Πολλοὶ φιλόλογοι διορθώνουν ὅσους λένε τοῦ ἁγίου Χαραλάμπους, ἀφοῦ ἡ γενικὴ Χαραλάμπους δὲν δικαιολογεῖται. Ἂν ἡ ὀνομαστικὴ εἶναι Χαράλαμπος, ἡ γενικὴ εἶναι τοῦ Χαραλάμπου. Ἠ ὀνομαστικὴ Χαραλάμπης -ὑπσοστηρίζουν- εἶναι ἀνύπαρκτη. Δὲν ἔχουν ὅμως δίκιο. Τὸ κύριο ὄνομα Χαραλάμπης τὸ συναντᾶμε στὸν βίο τοῦ Ἁγίου Μερκουρίου τὸν 3ο μ.Χ. καὶ σὲ ἀρκετοὺς συγγραφεῖς σὲ ἕνα χρονικὸ ἄνυσμα ποὺ ἐκκινεῖ ἀπὸ τὸν 3ο καὶ φτάνει ἕως τὸν 20ο αἰῶνα. Ἀντιθέτως ὁ τύπος «Χαράλαμπος» εἶναι νεώτερος (11ος αἰῶνας). Ἐξυπακούεται ὅτι καὶ οἱ δύο τύποι εἶναι ἀποδεκτοί: καὶ ὁ Χαραλάμπης καὶ ὁ Χαράλαμπος μαζὶ μὲ τὶς γενικές τους: τοῦ Χαραλάμπους καὶ τοῦ Χαραλάμπου.
Δείτε ΕΔΩ όλα τα σχετικά άρθρα της Γωνιάς της Γλώσσας