Ἀνακαλύπτω τὶς ρίζες τῶν λέξεων – Ἀληθεύοντες ἐν γλώσσῃ

 

Ἡ μὴ σταθερὴ τοῦ τόνου στὴν Ἑλληνικὴ γεννᾶ συχνὰ δυσκολίες κυρίως στὸν τονισμὸ τῆς γενικῆς πληθυντικοῦ. Τὰ οὐσιαστικὰ σὲ -ας ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν τρίτη κλίση τῆς καθαρεύουσας  τονίζονται στὴν προπαραλήγουσα: τῶν κανόνων (ὀνομαστικὴ ὁ κανών), τῶν σελίδων (ὀνομαστικὴ ἡ σελίς), τῶν ὁμάδων (ὀνομαστικὴ ἡ ὁμάς), τῶν μυκήτων (ὀνομαστικὴ μύκης). Ἑπομένως οἱ τύποι τῶν λεξιθήρων, τῶν λαθροθήρων, τῶν βαθμοθήρων, τῶν θεσιθήρων εἶναι ἐσφαλμένοι. Τὰ οὐσιαστικὰ ποὺ ἔχουν ὡς δεύτερο συνθετικὸ τὸ -θήρας ἀνήκουν στὴν πρώτη κλίση καὶ τονίζονται στὴ λήγουσα: τῶν λεξιθηρῶν, τῶν λαθροθηρῶν, τῶν βαθμοθηρῶν, τῶν θεσιθηρῶν. Τὸ δεύτερο συνθετικὸ -θήρας προέρχεται ἀπὸ τὸ ρῆμα θηρῶ «κυνηγῶ» αὐτὸν ποὺ κυνηγάει ἤ ποὺ ἐπίμονα καὶ συστηματικὰ ἐπιδιώκει νὰ ἀποκτήση αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεται ὡς πρῶτο συνθετικό.

 

Δείτε ΕΔΩ τα προηγούμενα άρθρα

Ετικέτες - Σχετικά Θέματα