Θέλουν να ρίξουν την Ορθοδοξία και την Ελλάδα, αλλά ο Χριστός μας δεν τους αφήνει και δεν θα τους αφήσει. Μόνο η ελπίδα μας να μη χαθεί … Ο Θεός θα τα φροντίσει όλα. Εμείς να προσευχόμαστε μέρα-νύχτα, να είμαστε ενωμένοι και ο Θεός έχει τη μέριμνά του για εμάς. Άγιος Πορφύριος Kαυσοκαλυβίτης
Μαρτυρία Χ.Κ.*
Ο άντρας μίας φίλης μου, που μένουνε κοντά στο Μοναστήρι [την Μονή του αγίου Πορφυρίου Μεταμόρφωση του Σωτήρος στο Μήλεσι], μου είπε κάποτε με πολλή συγκίνηση το ακόλουθο φοβερό γεγονός.
Ξεκίνησαν με τον Άγιο να πάνε ένα ταξίδι. Το απόγευμα ανηφορίσανε με το αυτοκίνητο σε ένα βουναλάκι στην κορυφή του οποίου υπήρχε ένα Εκκλησάκι. Σε κάποιο σημείο ο δρόμος ήταν κλεισμένος, λόγω πυκνής βλάστησης, και έπρεπε να συνεχίσουνε με τα πόδια από ένα μονοπάτι.
Ο Άγιος του ζήτησε να συνεχίσει με κατεύθυνση προς το Εκκλησάκι και εκείνος τον ενημέρωσε ότι ήταν αδύνατον να συνεχίσει. Μπροστά τους υπήρχαν βάτα και θάμνοι.
Ο Άγιος του επανέλαβε να συνεχίσει και εκείνος έκανε υπακοή και ξεκίνησε.
Τότε, το αυτοκίνητο ανυψώθηκε πάνω από το έδαφος και πετώντας, σταμάτησε ακριβώς μπροστά στο Εκκλησάκι!
Αφού κάνανε την Ακολουθία του Εσπερινού, έφυγαν πάλι με τον ίδιο τρόπο.
Το αυτοκίνητο πέταξε πάνω από τη βλάστηση και κατέβηκε στον δρόμο. Ο οδηγός τα είχε χαμένα. Είχε χάσει τη φωνή του. Όταν κάποια στιγμή μπόρεσε, ρώτησε τον Άγιο πώς συνέβη αυτό το γεγονός, αλλά εκείνος δεν θέλησε να το σχολιάσει.
* Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο αναφέρεται στο πιο κάτω βιβλίο.
Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες», έκδοση Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων Άγιον Όρος, τόμος α’.
Ο άντρας μίας φίλης μου, που μένουνε κοντά στο Μοναστήρι [την Μονή του αγίου Πορφυρίου Μεταμόρφωση του Σωτήρος στο Μήλεσι], μου είπε κάποτε με πολλή συγκίνηση το ακόλουθο φοβερό γεγονός.Ξεκίνησαν με τον Άγιο να πάνε ένα ταξίδι. Το απόγευμα ανηφορίσανε με το αυτοκίνητο σε ένα βουναλάκι στην κορυφή του οποίου υπήρχε ένα Εκκλησάκι. Σε κάποιο σημείο ο δρόμος ήταν κλεισμένος, λόγω πυκνής βλάστησης, και έπρεπε να συνεχίσουνε με τα πόδια από ένα μονοπάτι.
Ο Άγιος του ζήτησε να συνεχίσει με κατεύθυνση προς το Εκκλησάκι και εκείνος τον ενημέρωσε ότι ήταν αδύνατον να συνεχίσει. Μπροστά τους υπήρχαν βάτα και θάμνοι.
Ο Άγιος του επανέλαβε να συνεχίσει και εκείνος έκανε υπακοή και ξεκίνησε.
Τότε, το αυτοκίνητο ανυψώθηκε πάνω από το έδαφος και πετώντας, σταμάτησε ακριβώς μπροστά στο Εκκλησάκι!
Αφού κάνανε την Ακολουθία του Εσπερινού, έφυγαν πάλι με τον ίδιο τρόπο.
Το αυτοκίνητο πέταξε πάνω από τη βλάστηση και κατέβηκε στον δρόμο. Ο οδηγός τα είχε χαμένα. Είχε χάσει τη φωνή του. Όταν κάποια στιγμή μπόρεσε, ρώτησε τον Άγιο πώς συνέβη αυτό το γεγονός, αλλά εκείνος δεν θέλησε να το σχολιάσει.
* Ολόκληρο το ονοματεπώνυμο αναφέρεται στο πιο κάτω βιβλίο.
Απόσπασμα από το βιβλίο, ο «Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες», έκδοση Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων Άγιον Όρος, τόμος α’.
***
Προχώρα…
[Μαρτυρία Κ.Κ.*]: Αρκετές φορές μετέφερα οικοδομικά υλικά απ’ τη μάνδρα στο Μήλεσι για τις ανάγκες ανεγέρσεως της Μονής [της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, που έκτιζε ο όσιος Πορφύριος].Μία φορά, ήρθε στη μάνδρα ο Άγιος και βαρυφορτώσαμε το φορτηγό μου με χαλίκια, τσιμέντα και από πάνω σίδερα. Ανέβηκε και ο Άγιος στο φορτηγό και ξεκινήσαμε για το Μήλεσι.
Καθώς διασχίζαμε την πλαγιά ενός βουνού και πλησιάζαμε σε μία χαράδρα, πρόσεξα πως ο δρόμος είχε καταστραφεί, λόγω δυνατής νεροποντής.
Τα νερά της βροχής, είχαν παρασύρει τον χωματόδρομο και ήταν ολοφάνερο πως ήταν παντελώς αδύνατον να περάσουμε από εκείνο το σημείο.
Σταμάτησα σκεπτόμενος πώς θα καταφέρω να κάνω αναστροφή και ο Άγιος με ρώτησε:
– Γιατί σταμάτησες;
– Μα… δεν βλέπεις, Γέροντα, μπροστά μας; Ούτε το μισό φορτηγό δεν χωράει! Κοίταξε πως έγινε ο δρόμος!
– Κώστα… προχώρα.
Και μου έκανε νόημα να προχωρήσω.
Ήταν ήρεμος και κοίταζε μπροστά. Δεξιά μου από την πλευρά του Αγίου ήταν η κατωφέρεια.
Ξεκίνησα με τη σκέψη να πλησιάσω για να το δούμε καλύτερα.
Όταν πλησίασα, πήγα τέρμα αριστερά και κοίταξα τους δεξιούς καθρέφτες και ανατρίχιασα. Οι ρόδες ήταν στον αέρα!
“Παναγία μου…! είπα από μέσα μου. Δεν φρέναρα, διότι τα είχα χαμένα… Καρδιοχτυπούσα.
Το φορτηγό με το όλο το βαρύ φορτίο, διέσχισε τη χαράδρα και πέρασε απέναντι χωρίς τον παραμικρό κλυδωνισμό.
Ήταν φοβερό! Ήταν απίστευτο!
Δεν κατάλαβα πώς βρήκα το θάρρος και προχώρησα!
Δεν τον ρώτησα τίποτα, διότι θα μου απαντούσε πάλι το ίδιο: “Κώστα… πάλι θα τα ξαναπούμε”;
*Ολόκληρο το όνομα γράφεται στο πιο κάτω βιβλίο.
Μαρτυρία από το βιβλίο ο “Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες”, τόμος β’, έκδοση Αγιοπαυλίτικου Ιερού Κελλίου Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος.
***
[Μαρτυρία Ε.Κ.* συνταξιούχου δασκάλου]:[…] Μεταξύ άλλων η Ελένη μάς αποκάλυψε το ακόλουθο θαύμα.
Κάποτε ο Άγιος την παρακάλεσε να τον μεταφέρει με το αυτοκίνητό της, διότι έπρεπε να πάει επειγόντως στην Ερέτρια.
Εκείνη του απάντησε:
– Ευχαρίστως Γέροντα να σας πάω.
Από το Μήλεσι θα κατεβαίνανε κάτω στην άσφαλτο και θα στρίβανε δεξιά για να πάνε στον Ωρωπό. Θα παίρνανε το φέρυ-μποτ και θα πηγαίνανε απέναντι στην Ερέτρια, στο νομό Ευβοίας.
Ξεκινήσανε λοιπόν, αλλά, μόλις το αυτοκίνητο έφτασε στην άσφαλτο, πέταξε στον αέρα.
Απογειώθηκε!
Άρχισαν να τρέμουν τα χέρια της Ελένης επάνω στο τιμόνι και να χτυπάει η καρδιά της.
Μόλις συνήλθε, γύρισε και είπε στον Γέροντα, που καθότανε δίπλα της:
– Γέροντα πετάμε…! Καταλαβαίνεις τι γίνεται;
Εκείνος δεν απάντησε.
Σε λίγο κατέβηκε το αυτοκίνητο στον δρόμο και η Ελένη πάρκαρε δεξιά.
Αφού ησύχασε λιγάκι η καρδιά της, γλυκύτατα ο Άγιος Πορφύριος της απάντησε:
– Μωρέ παιδί μου…, ήμουνα δίπλα σου και φοβήθηκες…; Άντε τώρα σύρε.
* Ολόκληρο το όνομα είναι γραμμένο στο πιο κάτω βιβλίο.
Μαρτυρία από το βιβλίο, ο «Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης, Μαρτυρίες» τόμος α’, έκδοση Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος, σελ 136.
***
Το όχημα του αγίου Πορφυρίου ανασηκώθηκε, βγήκε από τον δρόμο και χάθηκε!
Όταν φτάσαμε [στο Μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι], ο κόσμος που περίμενε από έξω, μας πληροφόρησε για την αυθημερόν οριστική αναχώρηση του Αγίου προς το Άγιον Όρος. Ένα λευκό επιβατηγό όχημα ήταν παρκαρισμένο εκεί κοντά και μερικές μοναχές μαζί με τρεις αγιορείτες μοναχούς συνόδευαν υποβασταζόμενο τον Άγιο. Εκείνος με κατεβασμένο το σκουφί έως τα κλειστά μάτια του και σκυφτός έδινε την ευλογία του στον κόσμο. Στεκόμουν παράμερα και περίμενα. Όταν τον πλησίασα, για να πάρω την ευλογία του, σήκωσε το κεφάλι του, άνοιξε τα μάτια του και κοιταχτήκαμε κατάματα. Το διαπεραστικό του βλέμμα προκάλεσε ρίγος σε όλο μου το σώμα. Ήξερα ότι ήταν εντελώς τυφλός κι όμως, πριν από λίγο, κοιταχτήκαμε!Μπήκαμε και εμείς γρήγορα στο ταξί και αρχίσαμε να ακολουθούμε το όχημα που μετέφερε τον Άγιο. Ήμουν σίγουρος ότι θα τους συνόδευα μέχρι την Λάρισα [τόπο διαμονής του], διότι είχαν έναν παλιό αυτοκίνητο, ενώ εγώ οδηγούσα ένα καινούργιο (μοντέλο Mercedes). Χάρηκα στη σκέψη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τους χάσω.
Καθώς τους ακολουθούσα, παρέλαβα και μία πελάτισσα, για να τη μεταφέρω λίγο πιο κάτω, κοντά στον Ωρωπό. Όταν ξαναπλησίασα το αυτοκίνητο του Αγίου, καθώς παίρναμε μία ανοιχτή αριστερή στροφή, είδαμε ένα απίστευτο θέαμα. Το αυτοκίνητό τους ανασηκώθηκε, βγήκε από τον δρόμο και χάθηκε! Σταματήσαμε και κοιτάξαμε από την κάτω πλευρά του δρόμου μην τυχόν είχαν εκτροχιαστεί εκεί, αλλά δεν διακρίναμε τίποτα. Ήταν ένα μεσημέρι του Ιουνίου και υπήρχε ορατότητα, αλλά, μην μπορώντας να τους βρούμε, άρχισε να μας διακατέχει ανησυχία και έντονη απορία.
Ξεκινήσαμε και σε μικρή απόσταση συναντήσαμε ένα συνεργείο της τροχαίας. Επειδή δεν κυκλοφορούσανε πολλά οχήματα στον δρόμο, λογικά θα το είχανε δει να περνάει. Σταματήσαμε και ρωτήσαμε τους αστυνομικούς αλλά η απάντησή τους ήταν αρνητική, γεγονός που μας έκανε να αναρρωτιόμαστε ακόμη πιο έντονα για την εξαφάνιση του αυτοκινήτου με τον Άγιο.
Λίγο πιο κάτω αποβίβασα την κοπέλα και συνεχίσαμε τον δρόμο μας για την Λάρισα. Κινηθήκαμε με μεγάλη ταχύτητα επάνω στην Εθνική Οδό μήπως και εντοπίσουμε το όχημα. Ήθελα να ξανανιώσω αυτή την εσωτερική χαρά που έφερνε η παρουσία του Αγίου, έστω και επάνω σε δύο διαφορετικά οχήματα που τρέχουν κοντά κοντά πάνω στην Εθνική Οδό. Να τον αποχαιρετούσα για τελευταία φορά. Προφανώς ο Άγιος δεν ήθελε να τους ακολουθούμε γι’ αυτό και έκανε το αυτοκίνητο τους “αόρατο”. Δεν τον ξανασυνάντησα ποτέ. “Πέταξε” για το Άγιον Όρος και από εκεί κατευθείαν στην Ουράνια Βασιλεία, κοντά στον Θεό.
Την ευχή του να έχουμε.
Μαρτυρία του κ. Νικολάου Τσαπλέ, οδηγού ταξί,Λάρισσα, η οποία περιέχεται στο βιβλίο ο “Όσιος Πορφύριος, ο Προφήτης, μαρτυρίες”. Έκδοση του Αγιοπαυλιτικού Ιερού Κελλίου Αγίων Θεοδώρων, Άγιον Όρος, σελ. 229-230.
***
“Το ευαγγέλιο έχει θησαυρούς και λύει όλα τα προβλήματα. Είναι φιλοσοφία, όντως φιλοσοφία. Είναι φιλοσοφία, εξ αποκαλύψεως φιλοσοφία. Είναι η ανωτάτη φιλοσοφία. Άσε ο κόσμος τώρα που προσπαθεί να ριχτεί προς την ύλη. Να περιφρονήσει το πνεύμα, να περιφρονήσει τις αξίες. Όλες αυτές τις αξίες σιγά, σιγά, με την Χάρη τού Θεού, τις έφτιαξε ο άνθρωπος, τις έφτιαξε ο άνθρωπος με την βοήθεια τού Θεού. Την οικογένεια και όλα αυτά τα καλά και ωραία. Άμα τα περιφρονήσουμε η γη εδώ, η ζωή μας, γίνεται χάος. Γίνεται κόλασις, με ναρκωτικά, μ’ αυτό… Αρχίζει ο άνθρωπος να κοιτάζει την ηδονή, να θέλει να ικανοποιείται έτσι.. Να! Δεν βλέπεις τα παιδιά που αυτοκτονούν και τρελαίνονται; Δεν πας στα ψυχιατρεία να δεις παιδάκια, 15-16-20 χρονών, 25 – 30, που βασανίζονται! Θα μου πεις να: «Γιατί δεν τα βλέπει ο Θεός;» Μα αυτά είναι, τα βλέπει ο Θεός. Αλλά ο Θεός δεν μπορεί να επέμβει. Μπορεί όμως, με το σχέδιο τού Θεού, να έρθει, να έρθει ώστε οι άνθρωποι να αποκτήσουν μία επίγνωση, να ιδούνε το χάος ολόφωτο, ολοζώντανο μπροστά τους, να πούνε: Έεε! Πέφτουμε στο χάος, χανόμαστε. Όλοι πίσω, όλοι πίσω, γυρίστε πίσω, πλανηθήκαμε. Και να έρθουνε πάλι στο δρόμο του Θεού και να λάμψει η Ορθόδοξος πίστις. Αυτό εμείς επιδιώκομε και έτσι θέλομε τα πράγματα σιγά σιγά να γίνουνε με τη Χάρη του Θεού. Ο Θεός εργάζεται μυστικά. Δεν θέλει να επηρεάσει του ανθρώπου την ελευθερία. Τα φέρνει έτσι και σιγά-σιγά, σιγά σιγά πάει ο άνθρωπος εκεί που πρέπει.”πηγή: Το Πνεύμα το Ορθόδοξον είναι το αληθές,
Εκδόσεις Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου “Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος”
https://www.youtube.com/watch?
***
Ο Θεός θα τα φροντίσει όλα.
Άγιος Πορφύριος Kαυσοκαλυβίτης
Άγιος Πορφύριος Kαυσοκαλυβίτης
Θυμάμαι κάποτε που μου είπε το εξής:
«Δεν θα λέγεις «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με..! Θα λέγεις «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν μας…!» για να φωτισθούμε όλοι, διότι όλοι έχουμε ανάγκη. Και να το φωνάζεις μωρέ και να το λέγεις ότι ο Χριστός είναι το παν! Ο Χριστός θα τακτοποιήσει τα πάντα! Πολλές φορές έχουν ξεκινήσει, επειδή θέλουν να ρίξουν την Ορθοδοξία και την Ελλάδα, αλλά ο Χριστός μας δεν τους αφήνει και δεν θα τους αφήσει. Μόνο η ελπίδα μας να μη χαθεί και να λέγεις στους ανθρώπους ότι ο Χριστός είναι το παν! Όλα τα καλά είναι στο Χριστό. Να ελπίζουμε, να ελπίζουμε, να ελπίζουμε…! Ο Χριστός είναι για όλους. Μας αγαπά όλους. Σταυρώθηκε για όλους μας και δεν θα μας αφήσει ότι και αν γίνει. Τόοοσο μεγάλη είναι η αγάπη Του! Γι’ αυτό είναι πάντοτε δίπλα μας, είναι στον καθένα μας…, για να βρει ευκαιρία να μας αρπάξει, να μας σώσει…!».
Το γλυκό του στόμα τα έλεγε αυτά.
*Μαρτυρία Μελετίας μοναχής, Ηράκλειο Κρήτης
«Δεν θα λέγεις «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με..! Θα λέγεις «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν μας…!» για να φωτισθούμε όλοι, διότι όλοι έχουμε ανάγκη. Και να το φωνάζεις μωρέ και να το λέγεις ότι ο Χριστός είναι το παν! Ο Χριστός θα τακτοποιήσει τα πάντα! Πολλές φορές έχουν ξεκινήσει, επειδή θέλουν να ρίξουν την Ορθοδοξία και την Ελλάδα, αλλά ο Χριστός μας δεν τους αφήνει και δεν θα τους αφήσει. Μόνο η ελπίδα μας να μη χαθεί και να λέγεις στους ανθρώπους ότι ο Χριστός είναι το παν! Όλα τα καλά είναι στο Χριστό. Να ελπίζουμε, να ελπίζουμε, να ελπίζουμε…! Ο Χριστός είναι για όλους. Μας αγαπά όλους. Σταυρώθηκε για όλους μας και δεν θα μας αφήσει ότι και αν γίνει. Τόοοσο μεγάλη είναι η αγάπη Του! Γι’ αυτό είναι πάντοτε δίπλα μας, είναι στον καθένα μας…, για να βρει ευκαιρία να μας αρπάξει, να μας σώσει…!».
Το γλυκό του στόμα τα έλεγε αυτά.
*Μαρτυρία Μελετίας μοναχής, Ηράκλειο Κρήτης
– Θα έρθουν πολύ δύσκολες ημέρες, ιδιαίτερα όταν θα αρχίσουν να μετακινούνται οι λαοί. Ο κόσμος δεν θα μπορέσει να αντέξει. Η Ελλάδα θα είναι μια από τις χώρες που θα σηκώσει το πιο πολύ βάρος. Θα πέσουν όλοι επάνω μας…! Πρέπει να κρατηθούμε ενωμένοι, να κάνουμε προσευχή και να μη φοβόμαστε.
Ο Θεός θα τα φροντίσει όλα. Εμείς να προσευχόμαστε μέρα-νύχτα, να είμαστε ενωμένοι και ο Θεός έχει τη μέριμνά του για εμάς.
«Οι άνθρωποι που θα πάρουνε την ευθεία οδό θα είναι λίγοι και αυτοί θα φτάσουνε στον προορισμό τους και θα είναι ευτυχείς. Οι μάζες παρασυρόμενες θα πέσουν σε άγριες θάλασσες και μαύρα βουνά. Πιο πέρα θα τους περιμένουν μαύρα λιοντάρια και άγρια θηρία που θα τους κατασπαράξουν. Θα βρεθούνε σε αδιέξοδο και δεν θα έχουν καλό τέλος. Αλίμονο, έχουμε φτάσει στο τέλος της ευθείας. Εμείς φεύγουμε και χαρά σ’ αυτούς που θα φύγουν και δεν θα δούνε αυτό το τέλος!».
Μαρτυρία κ. Δούκα Μπουγατιώτη. (Κτηματομεσίτης, Αθήνα)
Ο Θεός θα τα φροντίσει όλα. Εμείς να προσευχόμαστε μέρα-νύχτα, να είμαστε ενωμένοι και ο Θεός έχει τη μέριμνά του για εμάς.
«Οι άνθρωποι που θα πάρουνε την ευθεία οδό θα είναι λίγοι και αυτοί θα φτάσουνε στον προορισμό τους και θα είναι ευτυχείς. Οι μάζες παρασυρόμενες θα πέσουν σε άγριες θάλασσες και μαύρα βουνά. Πιο πέρα θα τους περιμένουν μαύρα λιοντάρια και άγρια θηρία που θα τους κατασπαράξουν. Θα βρεθούνε σε αδιέξοδο και δεν θα έχουν καλό τέλος. Αλίμονο, έχουμε φτάσει στο τέλος της ευθείας. Εμείς φεύγουμε και χαρά σ’ αυτούς που θα φύγουν και δεν θα δούνε αυτό το τέλος!».
Μαρτυρία κ. Δούκα Μπουγατιώτη. (Κτηματομεσίτης, Αθήνα)
Από το βιβλίο: «Ο όσιος Πορφύριος ο προφήτης», Γ΄Τ. εκδ. Αγιοπαυλίτικο Κελλί Αγίων Θεοδώρων Άγιον Όρος, σελ. 138Όσοι ΄΄σταυροί΄΄ κι αν βρεθούν στη ζωή μας, ο,τι κι αν συμβεί στην πατρίδα μας, η Ελλάδα είναι γη του Αναστάντος Χριστού, η αγαπημένη του Κυρίου, διότι η Ελλάδα αγάπησε και αγαπά την Ανάσταση του Χριστού. Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης