Κάποτε ο Άγιος Παναγής Μπασιάς (7 Ιουνίου η μνήμη του) από το Αργοστόλι, πήγαινε στην αγορά και συνάντησε έναν γνωστό του, ο οποίος έρχονταν με μια σακούλα ψάρια από την αγορά.
– Ψώνισες, του λέει, ε;
– Ναι πάτερ μου, ναι… ευλόγησον!
– Ευλογημένος να ‘σαι. Είχε φρέσκα ψάρια;
– Ναι είχε και πήρα μαρίδα.
Του άνοιξε τη σακούλα ο Άγιος για να δει τις μαρίδες. Από πάνω όμως ήταν και 3 γόπες. Παίρνει τις 3 γόπες ο Άγιος και τις πετάει στη θάλασσα. Και του λέει:
– Ε, αυτές άστες να πάνε, μια και δεν τις πλήρωσες…
Αγόρασε τις μαρίδες και έδωσε τα χρήματα στον ψαρά. Ο ψαράς πάει να δώσει τα ρέστα, βουτάει αυτός 3 γόπες πάνω από τον πάγκο, τις πετάει μέσα και κλείνει τη σακούλα.
Πόσες και πόσοι δεν έχουν κλέψει από τους μανάβηδες;
– Από που έβαλες κ. Βασιλική;
– Από εδώ έβαλα ντομάτες που έχουν 10 δραχμές.
Έβαλε όμως και 2-3 ντομάτες των 12 δραχμών. Το ίδιο και στα ψάρια, το ίδιο και στα φρούτα… Ποιός το ομολόγησε αυτό και το εξομολογήθηκε; Δεν είναι κλοπή αυτή; Ένα κουτί σπίρτα να κλέψεις, μια καραμέλα να κλέψεις, σε έβαλε ο Σατανάς στο χέρι… Δεν είναι ανάγκη να κλέψεις ένα καράβι για να σε βάλει ο Σατανάς στο χέρι.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982)