Όταν κοινωνάμε, χριστιανοί μου, ομολογούμε την μεγάλη αλήθεια της πίστης μας ότι τα αμαρτήματά μας συγχωρούνται με την Θυσία του Εσταυρωμένου Ιησού Χριστού μας. Ναί, αν δεν χυνόταν το Αίμα του Χριστού στον Γολγοθά, δεν θα είχαμε την συγχώρηση των αμαρτιών μας. Και όταν, λοιπόν, κοινωνάμε, δηλώνουμε ότι πιστεύουμε στην λυτρωτική αυτή Θυσία του Εσταυρωμένου Χριστού μας.
Αυτό όμως που πρέπει να πιστεύουμε είναι ότι αυτό που παίρνουμε με την θεία Κοινωνία είναι πραγματικά το Σώμα και είναι πραγματικά το Αίμα του Χριστού. «Τούτό ΕΣΤΙ το Σώμά μου», «τούτο ΕΣΤΙ το Αίμά μου», είπε ο Χριστός. Αλλά τότε, γιατί φαίνεται κρασί και ψωμί; Εδώ τώρα, αγαπητοί, είναι να θαυμάσουμε την μεγάλη συγκαταβατικότητα του Ιησού Χριστού, του Θεού μας. Ακούστε: Αν ο ιερέας κρατούσε στα χέρια του ένα κομμάτι κρέας – μέσυγχωρείτεγιάτήνεικόνα – και ένα ποτήρι αίμα, ποιος θα πήγαινε να κοινωνήσει; Κανείς! Γιατί δεν τρώμε ωμό κρέας και δεν πίνουμε ωμό αίμα. Αλλά ο Χριστός συγκαταβαίνει και δίνει το Σώμα Του και το Αίμα Του σ᾽ αυτό που τρώμε και πίνουμε. Τρώμε ψωμί και πίνουμε κρασί. Και ο Χριστός στην θεία Κοινωνία έρχεται σ᾽ αυτά τα είδη, του άρτου και του οίνου!
Αυτό που κοινωνάμε, λοιπόν, είναι πραγματικά το Σώμα και πραγματικά το Αίμα του Χριστού, γι᾽ αυτό και λέγεται «κοινωνία», δηλαδή, σχέση-ένωση με τον Χριστό. Αλλά, χριστιανοί μου, προσέξτε τι θα σας πω τώρα: Λέγουν οι άγιοι Πατέρες μας ότι ο Θεός που τα μπορεί όλα, δεν το μπορεί να ενωθεί με ακάθαρτο. Όταν λοιπόν δεν φροντίζουμε να καθαρίσουμε την καρδιά μας από τις αμαρτίες μας, όταν κοινωνάμε δεν γίνεται «κοινωνία», δεν γίνεται «ένωση», με τον Θεό. Γι᾽ αυτό πρέπει να μετανοούμε για τα αμαρτήματά μας, να τα εξομολογούμαστε και να παίρνουμε αποφάσεις να ζούμε καθαρή ζωή. Τότε όταν κοινωνάμε πραγματικά έρχεται μέσα μας ο Ιησούς Χριστός και γινόμαστε «χριστοφόροι» και «θεοφόροι» και «ναοφόροι», όπως λέγει ο άγιος Ιγνάτιος.