Συζητώ εδώ και μέρες για την πρωτοφανή ασέβεια προς τα παιδιά με το κλείσιμο των σχολείων.
Στις 13 Νοεμβρίου είχαν σχολιάσει λακωνικά ότι το κλείσιμο των δημοτικών σχολείων έδειξε ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στα παιδιά.
Σήμερα επιβεβαιώθηκε ακριβώς αυτό, σε κάθε απάντηση. Ότι ουδέποτε ελήφθη υπόψη η βλάβη που προκαλούν στα παιδιά, αλλά κριτήριο ήταν μόνο η διασπορά. Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο, στην τελευταία απάντηση, να ειπωθεί ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ήταν άχρηστο το κλείσιμο των σχολείων διότι στις περισσότερες χώρες δεν έκλεισαν τα σχολεία αλλά το επιδημικό κύμα αντιμετωπίστηκε.
Προσέξτε όμως, η απάντηση δεν δόθηκε ως αποδοχή του λάθους αλλά μόνο ως δικαιολογία για την επαναλειτουργία των σχολείων…
Αλλά τί να ξέρει η UNICEF όταν προειδοποιεί (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) για τα προβλήματα στα παιδιά από το κλείσιμο των σχολείων;
Το μόνο που μας απασχολεί εμάς είναι η αύξηση της κινητικότητας όταν οι γονείς πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο (που φυσικά δεν μετράει και κανείς)… Για τα παιδιά έχει ο Θεός…