Όπως εἶναι γνωστό ἡ Παναγία μας ἐμφανίστηκε σέ πολλούς στρατιῶτες στό Ἀλβανικό Μέτωπο. Ἕνας ἀπ᾽ αὐτούς ἦταν καί ὁ εὐλαβέστατος Ἀνθυπασπιστής τότε κ. Νικόλαος Γκάτζαρος. Μέ δάκρυα συγκινήσεως διηγεῖτο τό θαυμαστό περιστατικό. Παρατίθεται ἡ ἀναφορά του γιά τήν ἐμφάνιση τῆς Παναγίας:
Ἐν Τ.Τ. 712 τῇ 3η Μαρτίου 1941
Ὁ
Ἀνθυπασπιστής Γκάτζαρος Νικόλαος
Πρός
τό 1/40 Τάγμα Εὐζώνων
Ἐνταῦθα.
Περί ἐμφανίσεως τῆς Παναγίας καί τῶν δοθεισῶν μοι ὑπ᾿ Αὐτῆς ἐντολῶν.
Λαμβάνω τήν τιμή νά ἀναφέρω ὑμῖν ὅτι χθές τήν Κυριακήν 2 Μαρτίου ἐ.ἔ. καί περί ὥραν 8ην μ.μ. μετέβην εἰς τό παρακείμενον τοῦ καταυλισμοῦ 2ου Λόχου τοῦ Τάγματος ἡμῶν μικρόν ὕψωμα ἀπέχον περί τά 300 μέτρα, χάριν περιπάτου, αἰσθανθείς τήν ἀνάγκην κινήσεως.
Μία μυστηριώδης δύναμις ὡσάν νά μέ ὤθη πρός ἐκεῖ. Ὁ ἀήρ εἶχε παύσει ἤδη νά φυσᾶ καί ὁ οὐρανός ἦτο ἀστερόεις. Κατά τήν ἐπιστροφήν μου εἰς τήν σκηνήν δέν εἶχον ἀριθμήσει δέκα βήματα, ὅτε αἰφνιδίως ἐνεφανίσθη ἐμπρός μου καί μοῦ ἀνέκοψε τόν δρόμον μία γυνή μαυροφόρα ἔχουσα σεμνήν τήν ἐμφάνισίν της. Τό πρόσωπό της διεκρίνετο χαρακτηριστικῶς εἰς τό βραδινόν ἡμίφως. Εἰς τό θέαμα τοῦτο καταληφθείς ἐξ ἀπροόπτου κατ᾿ ἀρχάς ἐξεπλάγην, κατόπιν ὅμως αὐτοστιγμεί συνῆλθον ἐκ τοῦ τρόμου, ἐπειδή ἐγνώριζον ὅτι πολλάκις ἡ Παναγία ἐνεφανίσθη εἴτε εἰς ὅραμα εἴτε καθ᾿ ὕπνον κατά τάς πολεμικάς ἐπιχειρήσεις τοῦ Στρατοῦ μας. Ἐγώ ὅλως μηχανικῶς ἔλαβον θέσιν ἡμιγονυπετῆ, ἵνα ἀσπασθῶ τήν δεξιάν της. Ἐκ τῆς συγκινήσεως οἱ ὀφθαλμοί μου ἐδάκρυζον, οἱ πόδες καί τά χείλη μου ἔτρεμον ἐπί πολλήν ὥραν.
Ἤκουσα νά ὁμιλῆ: «Εἶμαι ἡ Παναγία. Μή φοβᾶσαι, παιδί μου. Ἐγώ ἐνεφανίσθην νά σοῦ εἰπῶ τρεῖς λόγους, τούς ὁποίους νά μή λησμονήσῃς.
1) »Ὁ παρών πόλεμος ἐκηρύχθη ἀπροκαλύπτως καί ἀναιτίως ὑπό τῆς Ἰταλίας ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ἀλλά θελήματί μου ἡ Ἑλλάς θά ἐξέλθῃ τούτου νικηφόρος.
2) »Ὁ πόλεμος οὗτος ἐκηρύχθη ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ἵνα γνωρίσῃ ὁ κόσμος ὅτι ἀφορμή τούτου εἶναι ἡ ἀπομάκρυνσίς του ἐκ τῆς χριστιανικῆς θρησκείας, καθ᾿ ἥν ὕβριζεν, ἐβλασφήμει τά θεῖα της καί ἔρρεπε πρός τόν ἐκφυλισμόν καί τήν ἀκολασίαν, καί οὕτω συμμορφωθῇ, ἵνα μάθῃ ὅτι ὑπάρχει καί προΐσταται μία ἀνωτέρα δύναμις κυβερνῶσα καί διέπουσα τά πάντα καί τούς νόμους τοῦ Σύμπαντος, ὁ Θεός, τρανότατα δέ τεκμήρια τῆς ὑπάρξεως ταύτης εἶναι τά συχνά θαύματα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
3) »Ἔδει νά μάθῃ ὁ κόσμος ὅτι τό δίκαιον πάντοτε ὑπερισχύει τῆς βίας.
»Ἀνάφερε λοιπόν ταῦτα καί ἐγγράφως εἰς τόν Διοικητήν σου, ἵνα μή πτοηθῇ πρό οὐδενός κωλύματος, καθότι ὑπό τήν προστασίαν Μου ὁ Ἑλληνικός Στρατός θά νικήσῃ».
Μεθ᾿ ὅ ἐν τῇ ἐξαφανίσει Της οἱ ὀφθαλμοί μου ἐθαμβήθησαν. Ἐν τέλει συνῆλθον ἐν μέρει καί κατηυθύνθην ἀμέσως εἰς τήν σκηνήν, ὅπου ἔξωθεν ταύτης ἀνέφερον ὑμῖν τό συμβάν προφορικῶς.
Ἀνθυπασπιστής Γκάτζαρος Νικόλαος.
Στήν συνέχεια παρατίθεται ἡ κοινοποίηση τοῦ Στρατηγοῦ:
ΤΜΗΜΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ
ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. 7448
Ἐν Τ.Τ. 718 τῇ 10 η Μαρτίου 1941
Η
ΧΙΙΙ ΜΕΡΑΡΧΙΑ
ΠΡΟΣ
ΤΟ Α΄ ΣΩΜΑ ΣΤΡΑΤΟΥ
(Γραφεῖον 1ον)
Τ.Τ. 825
“Περί ἀνεγερθησομένου ἱεροῦ Ναοῦ τῆς ΠΑΝΑ-ΓΙΑΣ εἰς θέσιν παρά τῷ Χωρίῳ Γκολέμι“.
Λαμβάνω τήν τιμήν νά ὑποβάλω προσαρτημένως ἀλληλογραφίαν μετ᾽ ἀναφορᾶς τοῦ Ἀνθ/στοῦ Πεζικοῦ τοῦ 1/40 Τάγματος εὐζώνων Γκατζάρου Νικολάου καί ν᾽ ἀναφέρω ὅτι, κατόπιν καί τοῦ αὐθορμήτου ἐράνου μεταξύ τῶν Ἀξιωματικῶν καί ὁπλιτῶν διά τήν ἀνέγερσιν Ἐκκλησίας[1], ἐξέδωκα τάς ὑπ᾿ ἀριθμ. 6188/6–3–41 καί 6948/15–3–41 διαταγάς μου, ὧν ἀντίγραφον ὑποβάλλω, περί ἐγκρίσεως τοῦ ἐνεργουμένου ἐράνου καί ἐπεκτάσεως τούτου ἐφ᾽ ὅλων τῶν Μονάδων καί Σχηματισμῶν τῆς Μεραρχίας. Τό προϊόν τούτου, μή περαιωθέντος, ἀνῆλθεν ἤδη εἰς τό ποσόν τῶν ἑκατόν χιλιάδων δραχμῶν.
Ἐπειδή ἔχω τήν γνώμην ὅτι ἡ εὐρεῖα κοινοποίησις τοῦ γεγονότος καθ᾽ ἅπαν τό Στράτευμα ἡμῶν θέλει ἑδραιώσει ἔτι μᾶλλον τήν πίστιν του ἐπί τήν Νίκην, παρακαλῶ ὅπως, εὐαρεστούμενοι, ἐνεργήσητε κατά τήν Ὑμετέραν κρίσιν καί ἀντίληψιν.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ
Τ. Διοικητικοῦ
ΧΑΡΑΛ. ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ
Ὑποστράτηγος
[1]. Τελικά τό Ἐκκλησάκι μέ τόν ἔρανο τῶν στρατιωτῶν κτίσθηκε στήν θέση πού ἐμφανίστηκε ἡ Παναγία, στό χωριό Γκολέμι βορείως τοῦ Ἀργυροκάστρου. Σήμερα εἶναι κατεδαφισμένο. Ἐλπίδα καὶ εὐχή ὅλων εἶναι ἡ ἐπανέγερση καὶ λειτουργία του.
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα
ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ.
Ἡ Δ΄ Ἐθνικὴ τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις.
Νομίζει ἑαυτὴν εὐτυχῆ γενομένη ὄργανον, δι᾿ οὗ τὸ Ἔθνος ἐκπληροῖ τὸ πλέον ἐφετὸν τῶν χρεῶν του, δηλαδὴ τὸ νὰ ἀναπέμψῃ τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Θεόν, Ὅστις ἔδειξε τοσαῦτα θαύματα διὰ νὰ τὸ σώσῃ.
Κατὰ συνέπειαν, ἡ Δ΄ Ἐθνικὴ τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις ψηφίζει:
Α΄. Ὅταν ἡ τοπικὴ περιφέρεια τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ καθέδρα τῆς Κυβερνήσεώς της κατασταθῶσιν ὁριστικῶς, οἱ δὲ οἰκονομικοὶ πόροι τοῦ κράτους τὸ ἐπιτρέψωσιν, ἡ Κυβέρνησις θέλει διατάξει νὰ ἐγερθῇ εἰς τὴν καθέδραν εἷς Ναὸς ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος.
(ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ, τόμος 4ος. Δ΄ ἐν Ἄργει Ἐθνικὴ Συνέλευσις 1828-1829,
-Δεύτερος τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων, σελ. 116)
Ὅταν οἱ ὑπεύθυνοι ἐνθυμηθοῦν νά πραγματοποιήσουν τό λησμονημένο καί ἀνεκπλήρωτο τάμα τοῦ Ἔθνους καί ἀρχίση ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ Ναοῦ, τά ἔσοδα ἀπό τήν διάθεση τοῦ παρόντος βιβλίου θά διατεθοῦν γιά ἕνα λιθαράκι στό Ναό τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ.