Γράφει η Άννα Λιαπάτη, Μοναστηράκι Αιτωλοακαρνανίας
Σε ένα από τα ομορφότερα μέρη της Ελλάδας, στο δρόμο που οδηγεί από το πανέμορφο Καρπενήσι προς τον Προυσο, υπάρχει χαμηλά στο βουνο ενα προσκυνητάρι γύρω από το οποίο υπάρχουν αμέτρητα κομποσχοινια και τάματα προσκυνητών αλλά κ ταξιδιωτων. Ολα αφιερωμένα στα βήματα της Παναγιας.
Η Ιστορία ξεκινάει από τα βυζαντινά Χρόνια όπου ο εικονομάχος Θεόφιλος βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη. Με απειλές κ βασανιστήρια διέταξε όλη την χώρα να καταστρέψουν τις Άγιες Εικόνες. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας βρίσκονταν στα χέρια ενός σεβάσμιου αρχοντοπουλου το οποίο δεν θέλησε να υπακούσει τις διαταγές κ για το λόγο αυτό μαζί με την εικόνα μετέβη στη Θράκη για να την προστατέψει. Η Εικόνα όμως εξαφανίστηκε κάνοντας το βασιλόπουλο να θεωρήσει τον εαυτό του ανάξιο και αμαρτωλό..
Στην περιοχή της Ευρυτανίας, ένας νεαρός βοσκός μια νύχτα που κοιμόταν, ξύπνησε αιφνίδια από μελωδικους ύμνους. Ψάχνοντας να βρει την αιτία των μελωδιών βλέπει μια φωτεινη δέσμη που ξεκινούσε από μια σπηλιά κ έφτανε στον ουρανό.
Ο νεαρός βοσκός ενημέρωσε τον πατέρα του για το παράδοξο γεγονός το οποίο επαναλήφθηκε κ το επόμενο βράδυ. Την επόμενη μέρα ο βοσκός μαζί με τον πατέρα του κ άλλους βοσκούς κατέβηκαν στο απόκρημνο σπήλαιο κ αντίκρισαν την Εικόνα της Παναγιας, λουσμενη στο φως. Για την Χάρη Της, άνοιξαν ένα μικρό μονοπάτι για να μπορούν να ανάβουν το καντήλι Της κάθε μέρα.
Το ευλογημένο γεγονός μαθεύτηκε στις γύρω περιοχές κ έφτασε σε γνώση του αρχοντοπουλου. Μαζί με τους υπηρέτες του έτρεξε στα μέρη εκείνα και αναγνώρισε την Εικόνα που είχε χάσει. Ανέφερε στους χωρικούς όλη την ιστορία και εκείνοι μη μπορώντας να κάνουν κάτι έδωσαν την Εικόνα στο αρχοντοπουλο.
Μαζί με τους υπηρέτες του αναχώρησαν για την οικία του. Στην διαδρομή κουράστηκαν και ξάπλωσαν να ξαποστασουν. Μόλις όμως ξύπνησαν, η Εικόνα έλειπε και όλοι θεώρησαν πως οι χωρικοί τους ακολούθησαν και Την πήραν πίσω.
Καθώς επέστρεφαν πίσω, το αρχοντόπουλο άκουσε μια γυναικεία φωνή λέγοντάς του: «Ω νέε σώσου και πήγαινε στο καλό, διότι εγώ αναπαύομαι καλύτερα σε αυτούς τους άγριους και ορεινούς τόπους με απλοϊκούς βοσκούς παρά σε μεγαλουπόλεις με πλούσιους άρχοντες. Αν θέλεις να μείνεις μαζί μου έλα και θα ναι και για καλό σου» και ξαφνικά πάνω στο βουνό δημιουργήθηκε το τύπωμα της Παναγίας μια τρύπα στην κορυφή του βουνού σε μέγεθος ίση με την εικόνα και κατά ύψος του βουνού εμφανίστηκαν αποτυπώματα ανθρώπινων πατημασιών.
Περπάτησε δηλαδή η Παναγία προς την κορυφή του βουνού διαπερνώντας το για να φτάσει και πάλι στην θέση όπου αυτή διάλεξε να γίνει το μόνιμο σπίτι της.
Αυτά όταν τα άκουσε το αρχοντόπουλο με προσοχή και ελευθέρωσε τους υπηρέτες του, ένας από τους οποίος τον ακολούθησε οικειοθελώς, γύρισε στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα εγκαταλείποντας τα εγκόσμια και αφοσιώθηκε στην Παναγία.
Το αρχοντόπουλο πήρε το μοναχικό όνομα Διονύσιος και ο δούλος του πήρε το όνομα Τιμόθεος.
Η Εικόνα επειδή ήρθε από την Προύσα της Μ. Ασίας, ονομάστηκε και είναι γνωστή πλέον ως «Παναγία Προυσιώτισσα» και πολλοί την αποκαλούν ως Κυρά της Ρούμελης.
Η Ιστορία ξεκινάει από τα βυζαντινά Χρόνια όπου ο εικονομάχος Θεόφιλος βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη. Με απειλές κ βασανιστήρια διέταξε όλη την χώρα να καταστρέψουν τις Άγιες Εικόνες. Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας βρίσκονταν στα χέρια ενός σεβάσμιου αρχοντοπουλου το οποίο δεν θέλησε να υπακούσει τις διαταγές κ για το λόγο αυτό μαζί με την εικόνα μετέβη στη Θράκη για να την προστατέψει. Η Εικόνα όμως εξαφανίστηκε κάνοντας το βασιλόπουλο να θεωρήσει τον εαυτό του ανάξιο και αμαρτωλό..
Στην περιοχή της Ευρυτανίας, ένας νεαρός βοσκός μια νύχτα που κοιμόταν, ξύπνησε αιφνίδια από μελωδικους ύμνους. Ψάχνοντας να βρει την αιτία των μελωδιών βλέπει μια φωτεινη δέσμη που ξεκινούσε από μια σπηλιά κ έφτανε στον ουρανό.
Ο νεαρός βοσκός ενημέρωσε τον πατέρα του για το παράδοξο γεγονός το οποίο επαναλήφθηκε κ το επόμενο βράδυ. Την επόμενη μέρα ο βοσκός μαζί με τον πατέρα του κ άλλους βοσκούς κατέβηκαν στο απόκρημνο σπήλαιο κ αντίκρισαν την Εικόνα της Παναγιας, λουσμενη στο φως. Για την Χάρη Της, άνοιξαν ένα μικρό μονοπάτι για να μπορούν να ανάβουν το καντήλι Της κάθε μέρα.
Το ευλογημένο γεγονός μαθεύτηκε στις γύρω περιοχές κ έφτασε σε γνώση του αρχοντοπουλου. Μαζί με τους υπηρέτες του έτρεξε στα μέρη εκείνα και αναγνώρισε την Εικόνα που είχε χάσει. Ανέφερε στους χωρικούς όλη την ιστορία και εκείνοι μη μπορώντας να κάνουν κάτι έδωσαν την Εικόνα στο αρχοντοπουλο.
Μαζί με τους υπηρέτες του αναχώρησαν για την οικία του. Στην διαδρομή κουράστηκαν και ξάπλωσαν να ξαποστασουν. Μόλις όμως ξύπνησαν, η Εικόνα έλειπε και όλοι θεώρησαν πως οι χωρικοί τους ακολούθησαν και Την πήραν πίσω.
Καθώς επέστρεφαν πίσω, το αρχοντόπουλο άκουσε μια γυναικεία φωνή λέγοντάς του: «Ω νέε σώσου και πήγαινε στο καλό, διότι εγώ αναπαύομαι καλύτερα σε αυτούς τους άγριους και ορεινούς τόπους με απλοϊκούς βοσκούς παρά σε μεγαλουπόλεις με πλούσιους άρχοντες. Αν θέλεις να μείνεις μαζί μου έλα και θα ναι και για καλό σου» και ξαφνικά πάνω στο βουνό δημιουργήθηκε το τύπωμα της Παναγίας μια τρύπα στην κορυφή του βουνού σε μέγεθος ίση με την εικόνα και κατά ύψος του βουνού εμφανίστηκαν αποτυπώματα ανθρώπινων πατημασιών.
Περπάτησε δηλαδή η Παναγία προς την κορυφή του βουνού διαπερνώντας το για να φτάσει και πάλι στην θέση όπου αυτή διάλεξε να γίνει το μόνιμο σπίτι της.
Αυτά όταν τα άκουσε το αρχοντόπουλο με προσοχή και ελευθέρωσε τους υπηρέτες του, ένας από τους οποίος τον ακολούθησε οικειοθελώς, γύρισε στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα εγκαταλείποντας τα εγκόσμια και αφοσιώθηκε στην Παναγία.
Το αρχοντόπουλο πήρε το μοναχικό όνομα Διονύσιος και ο δούλος του πήρε το όνομα Τιμόθεος.
Η Εικόνα επειδή ήρθε από την Προύσα της Μ. Ασίας, ονομάστηκε και είναι γνωστή πλέον ως «Παναγία Προυσιώτισσα» και πολλοί την αποκαλούν ως Κυρά της Ρούμελης.
Πηγή πληροφοριών: romfea.gr
