Πέμπτη των Απόκρεω (Ιούδα 1, 11-25)
Αλίμονο, θρηνεί ο απόστολος Ιούδας για όλους εκείνους που συμπεριφέρονται με τρόπο διεφθαρμένο μέσα στην κοινωνία: συνευωχούμενοι αφόβως, κύματα άγρια θαλάσσης, επαφρίζοντα τας εαυτών αισχύνας… κατά τας εαυτών επιθυμίας πορευόμενοι, και το στόμα αυτών λαλεί υπέρογκα, και χωρίζουν τους εαυτούς τους από την ενότητα της Πίστεως. Αλίμονο! Διότι, ιδού ήλθε Κύριος εν αγίαις μυριάσιν αυτού, ποιήσαι κρίσιν κατά πάντων των έργων ασεβείας αυτών ων ησέβησαν. (Ιούδα 1, 14-15)
Άνοιξον ημιν του ελέους σου τα άχραντα σπλάγχνα, ο μετάνοιαν βροτοίς εις σωτηρίαν δωρησάμενος, μόνε Σωτήρ πολυέλεε.
Παρασκευή των Απόκρεω (Ζαχ. 8, 7-17, 19-23)
Ούτως διασώσω υμάς και έσεσθε εν ευλογία, υπόσχεται ο Κύριος δια του προφήτη Ζαχαρία (8,13). Υπό ποιον όρο όμως; Υπό τον όρο ότι κάθε άνθρωπος θα λέει την αλήθεια στον συνάνθρωπό του, ότι όλοι θα τακτοποιούν εν δικαιοσύνη τις υποθέσεις τους μεταξύ τους, δεν θα λογαριάζουν την αδικία που διέπραξε εναντίον τους ο διπλανός τους, δεν θα αγαπούν όρκο ψευδή.
Αν όλα αυτά τηρηθούν, λέει ο Κύριος, κατασκηνώσω εν μεσω Ιερουσαλήμ, και έσονται εμοί εις λαόν, καγώ είναι αυτοίς εις Θεόν εν αληθεία και εν δικαιοσύνη (8,8). Και η ευλογία Του θα σκορπιστεί σε όλους. Τότε λαοί πολλοί θα ακούσουν και θα πουν: πορευθώμεν δεηθήναι του προσώπου Κυρίου παντοκράτορος, επειδή ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί τους. Και ήξουσι λαοί πολλοί και άνθη πολλά εκζητησαι το πρόσωπον Κυρίου παντοκράτορος εν Ιερουσαλήμ και εξιλασασθαι το πρόσωπον Κυρίου.
Έτσι ακριβώς κατάφερε η ηθική καθαρότητα των πρώτων Χριστιανών να προσελκύσει έθνη και λαούς στον Κύριο. Εκείνοι που ζουν πάντοτε σύμφωνα με το πνεύμα του Χριστού γίνονται, χωρίς καθόλου να μιλούν, οι καλύτεροι κήρυκές Του και οι πιο πειστικοί απόστολοι του Χριστιανισμού.
Σάββατο της Τυρινής (Γαλ. 5,22- 62)
Οι δε του Χριστού την σάρκα εσταύρωσαν συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις. Σήμερα η τάξη αυτή των πραγμάτων έχει μεταστραφεί: οι άνθρωποι σταυρώνουν την σάρκα, όχι όμως μαζί με τα παθήματα και τις επιθυμίες, αλλά μάλλον δια των μαθημάτων και των επιθυμιών.
Πώς βασανίζουν σήμερα οι άνθρωποι τα σώματά τους μέσα απ’ την πολυφαγία, τη μέθη, την ακολασία και την καλοπέραση! Ούτε ο πιο άκρατος αφέντης δεν υποβάλλει σε τέτοια μαρτυρία το τεμπέλικο ζώο του. Αν μπορουσε η σάρκα μας να μιλήσει, το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να κατηγορήσει την κυρία της, την ψυχή, που τόσο παράνομα ανακατεύτηκε στα ζητήματα της σάρκας και της έφερε πάθη που ήταν άγνωστα σ’ αυτήν, και την ταλαιπωρεί με αυτά.
Οι ανάγκες του σώματός μας είναι ουσιαστικά απλές και απαθείς. Κοιτάξτε τα ζώα: δεν τρώνε υπερβολικά, δεν κοιμούνται υπερβολικά και, όταν έχουν ικανοποιήσει τις σωματικές τους ανάγκες, παραμένουν ήρεμα. Μόνον η ψυχή που έχει ξεχάσει τις αγαθές κλίσεις της δημιουργεί με την ασωτία της ένα σωρό αφύσικες τάσεις, οι οποίες είναι αφύσικες και για το σώμα. Για να αποκόψουμε, όμως, με κάθε δυνατό τρόπο τα σαρκικά πάθη που ως μόσχευμα έχουν εμφυτευθεί στην ψυχή, πρέπει να σταυρώσουμε τη σάρκα. Και αυτό γίνεται όταν της προσφέρουμε πολύ λιγότερα απ’ όσα απαιτεί.
Κυριακή της Συγγνώμης (της Τυρινής) (Ματθ. 6, 14-21)
Ἐάν γάρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καί ὑμῖν ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος‧ εάν δέ μή ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις, οὐδέ ὁ πατήρ ὑμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν. Πόσο απλή και εύκολη γίνεται έτσι η υπόθεση της σωτηρίας μας! Συγχωρούνται τα παραπτώματά μου, υπό την προϋπόθεση ότι συγχωρώ κι εγώ τα λάθη των συνανθρώπων μου προς εμένα. Αυτό σημαίνει ότι κρατώ τον εαυτό μου στα δικά μου χέρια. Αν αγωνιστώ να ξεπεράσω την αντίδρασή μου έναντι του αδελφού μου και να ειρηνεύσω με αυτόν- αυτό είναι, δεν μου ζητείται τίποτε άλλο!
Ημέρα Συγγνώμης- μεγάλη, εκπληκτική ευκαιρία, δοσμένη από τον Θεό! Αν όλοι μας την αξιοποιούσαμε όπως πρέπει, αυτή η μέρα θα αλλοίωνε τις χριστιανικές μας κοινωνίες και η γη θα ενώνονταν με τον ουρανό.
Καθαρά Δευτέρα (Α’ Εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής)
Ελήλυθεν η Νηστεία, η μήτηρ της σωφροσύνης. Τότε λοιπόν, το προηγούμενο διάστημα τι ήταν; ήταν καιρός πνευματικής περιπλάνησης. Η ψυχή περιπλανιόταν σε ό,τι ευχαριστούσε το μάτι- σε ανθρώπους και σε πράγματα και, πολύ περισσότερο, σε αμαρτωλά πάθη. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του πάθος, το οποίο φροντίζει με κάθε τρόπο να ικανοποιεί. Καιρός να βάλουμε ένα τέλος σε όλα αυτά.
Καθένας μας πρέπει να επισημάνει τη δική του Δαλιδά, εκείνη που τον δένει πισθάγκωνα και τον παραδίνει στους εχθρούς του‧ και να την εγκαταλείψει. Τότε θα λάβει πολύ περισσότερα απ’ όσα έλαβε ο Σαμψών: δεν θα μεγαλώσουν τα μαλλιά του, αλλά θα αυξηθούν οι καλοί λογισμοί‧ δεν θα επιστρέψει απλά η δύναμή του, αλλά θα ενδυναμωθεί η δύναμή της θελήσεώς του. Θα ανοίξουν τα μάτια του, ο νους θα διακρίνει και θα δει τον Κύριο, τον εαυτό του και όλα γύρω του στη σωστή προοπτική. Ιδού, νυν καιρός ευπρόσδεκτος‧ ιδού νυν ημέρα σωτηρίας!
Από το βιβλίο “Ψωμί για το ταξίδι” Οδοιπορικό Μεγάλης Τεσσαρακοστής, Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, εκδόσεις ΑΡΜΟΣ