Ελευθέριος Ανδρώνης
Όταν ένα – ουσιαστικά άχρηστο – μέτρο όπως η ψηφιακή ταυτότητα, έχει μεγάλη απήχηση, τότε καταλαβαίνεις πως ο κόσμος εθίστηκε στις ευκολίες – ακόμα και τις εικονικές.
Ψηφιακή ταυτότητα: Σαν «τρελοί» αποζητούν την ψηφιοποίηση των προσωπικών εγγράφων τους οι πολίτες, στρεφόμενοι κατά χιλιάδες σε μια ανύπαρκτη άλλα αστραφτερή «ευκολία». Μέσα σε δύο- μόλις – μέρες, πάνω από 128.000 είναι συνολικά οι ψηφιακές ταυτότητες και τα ψηφιακά διπλώματα οδήγησης που «έχουν κατεβάσει» οι πολίτες στην εφαρμογή Gov.gr Wallet, η οποία έκανε την πρεμιέρα της, την Τετάρτη.
Σύμφωνα με τα- μέχρι στιγμής- στοιχεία, συνολικά έχουν «φορτωθεί» 128.853 αντίγραφα: 73.306 αστυνομικές ταυτότητες και 55.547 διπλώματα οδήγησης. Για ποιο λόγο; Για να ξεφορτωθούν αυτοί οι πολίτες τα… 20 γραμμάρια που ζυγίζει η πολιτική τους ταυτότητα και το δίπλωμα τους!
H κυβέρνηση μπορεί να μην ενδιαφέρεται να ξεκολλήσει τους ελληνικούς μισθούς από τον πάτο της ΕΕ, μπορεί οι ανασφάλιστοι να αποκλείονται από την άμεση πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μπορεί οι πολίτες να μην δύνανται να πληρώσουν καύσιμα, ρεύμα και κόστος διατροφής, άλλα όλα κι όλα, το κράτος μας… σώνει από την… κούραση να κουβαλάμε ταυτότητα και δίπλωμα!
Δεν έχεις αξιοπρεπή μισθό; Δεν έχεις βενζίνη στο αυτοκίνητο; Δεν έχεις να πληρώνεις τους λογαριασμούς ρεύματος; Δεν σου φτάνουν τα χρήματα για το νοίκι; Το super market έχει μετατραπεί σε εφιάλτη σου; Μην είσαι «μίζερος», όπως λέει και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά, αφού πλέον έχεις τη δυνατότητα να φιγουράρεις τα προσωπικά σου στοιχεία στο ακριβό σου smartphone, έτσι όπως εκπαιδεύτηκες να κάνεις με το ψηφιακό «πάσο» υγειονομικών φρονημάτων!
Μια αρρωστημένη εξάρτηση στις ευκολίες
Γιατί όμως οι πολίτες καλωσορίζουν μια τεχνολογική καινοτομία, ακόμα και αν αυτή είναι άχρηστη και σε μεγάλο βαθμό ύποπτη; Γιατί για δεκαετίες καλομάθαμε στις ανέσεις και τους αυτοματισμούς, και πλέον χάσαμε ακόμα και το κριτήριο της πρακτικότητας. Γίναμε παθητικοί καταναλωτές που «καταπίνουν» αμάσητα ό,τι τους πλασάρεται. Ό, τι «γυαλίζει», ό, τι γοητεύει, ό, τι έχει «εκσυγχρονιστικό» μανδύα, γίνεται θέλγητρο για τα αχόρταγα ένστικτα της κοινωνίας.
Ζούμε σε μια εποχή όπου θεοποιούνται οι ευκολίες. Το κοσμικό πνεύμα έχει κατακλύσει σε τέτοιο βαθμό την κοινωνία μας, που είναι ασυνήθιστο πλέον να βρεις άνθρωπο που να ιεραρχεί κάποιο υψηλό ιδανικό πάνω από το βόλεμα του. Και όσο πολλαπλασιάζονται οι ανέσεις, αντίστοιχα πολλαπλασιάζονται και οι έγνοιες και το άγχος να διατηρήσεις τα κεκτημένα σου, ακόμα και αν αυτά σου είναι εντελώς περιττά. Όσο οι άνθρωποι απομακρύνονται από τον Θεό, χάνουν το πνευματικό τους αισθητήριο και μένουν με έναν βραδυκίνητο και σκοτισμένο νου που ερμηνεύει επιφανειακά τις εξελίξεις που τον αφορούν.
Η βολή πάνω από την ιδιωτικότητα μας, η βολή πάνω από την ασφάλεια μας, η βολή πάνω από τις αντοχές της τσέπης μας, η βολή πάνω από τις διαπροσωπικές σχέσεις μας, η βολή πάνω και από την σχέση μας με τον Θεό. Πώς να μην κάνουν θραύση οι ψηφιακές ταυτότητες σε έναν κόσμο που έχει μετατρέψει το «εγώ» του σε μαγνήτη ευκολιών;
Γίναμε γενιά φυγόπονη που αποφεύγει πάση θυσία τον κόπο, αποζητώντας μια αφύσικη και αρρωστημένη άνεση που δεν συμβαδίζει με την ανθρώπινη φύση. Ποιος έχει μάθει στις μέρες μας να εκτιμάει ένα καρβέλι ψωμί ή μια κομμένη ντομάτα στο τραπέζι; Ποιος δεν τα θεωρεί δεδομένα και πόσοι δοξάζουν τον Θεό για τις καθημερινές ευλογίες του; Σπάνιο πια να ακούσεις ένα «δόξα σοι ο Θεός».
Ο περισσότερος κόσμος όχι μόνο δεν αισθάνεται καμία ευγνωμοσύνη για τα δώρα της ζωής, άλλα γογγύζει με το παραμικρό, μόλις κλονιστούν λίγο τα δεδομένα αποκτήματα του. Αν δεν εκτιμάς τα δώρα του Θεού, δεν μπαίνεις στον κόπο να μάθεις τι εστί στέρηση. Αν δεν στερείσαι, δεν αποκτάς φιλότιμο. Και αν δεν έχεις φιλότιμο, μετατρέπεσαι σε έναν χοντρόπετσο φιλοτομαριστή. Σε κάνει η μαλθακότητα να αποκτάς μια πάχυνση του νου που δεν αφήνει περιθώρια για δεύτερες σκέψεις, σε όσα σου σερβίρονται.
Η τεχνολογία να υπηρετεί τον άνθρωπο – όχι το αντίστροφο
Ναι, πολύ χρήσιμη και απαραίτητη η τεχνολογία. Άλλα να υπηρετεί η τεχνολογία τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος την τεχνολογία. Το ότι σου επιτρέπεται να χρησιμοποιείς όλες τις ανέσεις, δεν σημαίνει πως όλες οι ανέσεις είναι ωφέλιμες. Το ψηφιακό φακέλωμα δεν έχει απολύτως κανένα όφελος για τον πολίτη, αντιθέτως ανοίγει ορίζοντες για την καθιέρωση μιας πρωτοφανούς ψηφιακής δικτατορίας.
Ενόσω το σκάνδαλο με την απόπειρα παγίδευσης και παρακολούθησης του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη «τρέχει» ακόμα, και η Κομισιόν μιλά ξεκάθαρα για ενδεχόμενη εμπλοκή των εθνικών υπηρεσιών ασφαλείας, πλήρως αποβλακωμένοι πολίτες «τρέχουν» για να μπουν στο ψηφιακό μαντρί και να πιάσουν πρώτη θέση στις ταΐστρες με τον σανό.
Αν στην εποχή μας ένας αρχηγός πολιτικού κόμματος μπορεί εύκολα να γίνει θύμα κακόβουλης παρακολούθησης, πόσο μάλλον ένας απλός πολίτης! Δεν προβληματίζεται ο κόσμος ούτε από αυτό όμως.
Τρέχουν οι άνθρωποι πίσω από όλα τα νεοταξικά μηχανεύματα, γοητεύονται από ό,τι τους υπόσχεται ευκολία και ότι τους αποσπά την προσοχή. Είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν το οτιδήποτε, αρκεί να μην αναγκαστούν να γνωρίσουν τον ίδιο τον εαυτό τους. Γιατί στο να συγυρίσεις τον έσω άνθρωπο, εκεί βρίσκεται ο μεγαλύτερος κόπος από όλους…