Στην ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού επί τη εορτή των Θεοφανείων δεσπόζει η θεολογικού περιεχομένου ευχή του Αγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων της οποίας παραθέτω ένα απόσπασμα:
… Σήμερον ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, … ἐπεφοίτησε.
Σήμερον ὁ ἄδυτος Ἥλιος ἀνέτειλε …
Σήμερον ἡ Σελήνη … συνεκλαμπρύνεται.
Σήμερον οἱ φωτοειδεῖς ἀστέρες … τὴν οἰκουμένην καλλωπίζουσι.
Σήμερον αἱ νεφέλαι … οὐρανόθεν δροσίζουσι.
Σήμερον ὁ Ἄκτιστος … χειροθετεῖται.
Σήμερον ὁ Προφήτης καὶ Πρόδρομος τῷ Δεσπότῃ προσέρχεται …
Σήμερον ὁ Παράδεισος ἠνέωκται τοῖς ἀνθρώποις …
Σήμερον τοῦ σκότους ἐλυτρώθημεν …
Σήμερον λαμπαδοφεγγεῖ πᾶσα ἡ κτίσις ἄνωθεν …
Σήμερον ἡ πλάνη κατήργηται …
Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ.
Σήμερον ἡ … τῶν Ὀρθοδόξων πανήγυρις ἀγάλλεται.
Σήμερον ὁ Δεσπότης πρὸς τὸ βάπτισμα ἐπείγεται …
Σήμερον … καὶ ὁ κόσμος εὐφροσύνης πεπλήρωται …
Σήμερον γεννάται, σήμερον βαπτίζεται, σήμερον κρεμάται, σήμερον ανασταίνεται, σήμερον αναλαμβάνεται …
Τα όσα συνέβησαν στο παρελθόν (η πίστη του παρελθόντος) και τα όσα θα συμβούν στο μέλλον (η ελπίδα του μέλλοντος) βιώνονται στην Εκκλησία σε ενεστώτα χρόνο, στο παρόν. Η ένωση του παρελθόντος και του μέλλοντος σε ένα ατέλειωτο παρόν. Αυτός είναι ο λειτουργικός χρόνος της Εκκλησίας.
Ο χρόνος, ως αρχή της δημιουργίας του κόσμου από τον άχρονο και άναρχο Θεό είναι πεπερασμένος, έχει τέλος και ολοκληρώνεται στη Βασιλεία του Θεού. Με την ολοκλήρωση της συντέλειας του κόσμου και της δευτέρας έλευσης του Χριστού μας, ο χρόνος και ο χώρος δεν θα υφίστανται, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης, θα συντελεστούν και αυτά ως δημιουργήματα του Θεού διότι «πάντες αλλαγησόμεθα» λέει ο Απόστολος Παύλος.
Με την εν Χριστώ ζωή, βιώνουμε τη Βασιλεία του Θεού στον παρόντα κόσμο. Βιώνουμε τον Παράδεισο ή την Κόλαση ως παρουσία ή απουσία του άχρονου Θεού, του αεί όντος ωσαύτως όντος. Ως παρουσία ή απουσία του εμού έρωτος που γεννάται, βαπτίζεται, κρεμάται, ανασταίνεται και αναλαμβάνεται δια τον πεσόντα Αδάμ. Ενανθρωπίζεται ο Θεός για να θεωθεί ο άνθρωπος. Λαμβάνει σάρκα και οστά, γεννάται από την Παρθένο Μαρία, βαπτίζεται από τον προφήτη Ιωάννη τον Πρόδρομο, κρεμάται επί ξύλου από το ιερατείο της εποχής Του και μετά τρεις μέρες ανασταίνεται για να ανασύρει τον πεπτωκότα άνθρωπο και να τον ελευθερώσει από τα δεσμά του θανάτου.
Καλούμαστε λοιπόν κι εμείς ως λογικά όντα να αναγεννηθούμε, να αναβαπτιστούμε, να συσταυρωθούμε στο νυν αιώνα για να αναστηθούμε στον μέλλοντα και να θεωθούμε κατά χάριν, όχι κατ’ ουσίαν. Αυτή τη χάρη της Θεώσεως έχουν και τα λείψανα των Αγίων μας που ευωδιάζουν και για τον λόγο αυτό θαυματουργούν. Αυτό άλλωστε, ευχόμαστε ως πιστοί, πάντοτε η Βασιλεία του Θεού να είναι ευλογημένη, νυν και αεί, τώρα και πάντοτε, στην αρχή της Θείας Λειτουργίας, μέσα στο λειτουργικό χρόνο της Εκκλησίας, μέσα στον παρόντα χρόνο της δικής μας ζωής. Καλή χρονιά και ευλογημένο το σωτήριο έτος 2020.