Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Τὸ ταλαίπωρο «πολύ»
«Ἔκανε πολὺ ὑπομονὴ μὲ τὰ παιδιά του», «μὲ πολὺ ἀγάπη». Τὸ «πολὺ» μπορεῖ νὰ εἶναι: α) οὐδέτερο τοῦ ἐπιθέτου «ὁ πολύς, ἡ πολλή, τὸ πολύ»: πολὺ φαγητό, πολὺ γάλα, πολύ πιπέρι καὶ β) ἐπίρρημα τοῦ ἐπιθέτου «πολύς» καὶ συντάσσεται μὲ ρήματα, μετοχὲς καὶ ἐπίθετα: κουράζεται πολύ, πολὺ ἐνοχλημένος, πολὺ ὄμορφος. Τὸ «πολλὴ» εἶναι θηλυκὸ τοῦ ἐπιθέτου «ὁ πολύς» καὶ συντάσσεται μὲ οὐσιαστικὰ θηλυκοῦ γένους: πολλὴ ὑπομονή, πολλὴ ἀγάπη, πολλὴ δουλειά, πολλὴ μουσική, πολλὴ χαρά, πολλὴ ὥρα.