Τά ἀποκαλυπτήρια προτομῆς τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια
Στίς 21 Σεπτεμβρίου 2009, πραγματοποιήθηκαν στή Λωζάννη τῆς Ἐλβετίας, τά ἀποκαλυπτήρια προτομῆς τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια, παρουσία τῶν Ὑπουργῶν Ἐξωτερικῶν της Ἐλβετίας Micheline Calmy-Rey καί τῆς Ρωσίας Sergey Lavrov, τοῦ Δημάρχου τῆς Λωζάννης καί τοῦ ἑλληνικῆς καταγωγῆς Προέδρου τῆς τοπικῆς βουλῆς τοῦ καντονίου Vaud, πρωτεύουσα τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ Λωζάννη, Pascal Broulis. (Συνημμένως φωτογραφίες).
Ἡ ὀρειχάλκινη προτομή, πού εἶναι ἔργο τοῦ Ρώσου γλύπτη Vladimir Surovtsev, τοποθετήθηκε στή Λωζάννη «ὡς ἔνδειξη τιμῆς στόν πρῶτο Ἐπίτιμο Δημότη τῆς πόλης».
Ἐπρόκειτο γιά μία πράξη πού ἔγινε ἀπό κοινοῦ ἀπό τή Ρωσία καί τήν πόλη τῆς Λωζάννης, τά δέ ἀποκαλυπτήρια συνέπεσαν μέ τήν ἐπίσημη ἐπίσκεψη στήν Ἐλβετία τοῦ Ρώσου Προέδρου Dmitri Medvedev .
Κατά τήν τελετή ἔγιναν ἀναφορές στή ἑλληνική καταγωγή τοῦ Καποδίστρια, τό ἔργο καί τήν προσφορά του στήν Ἐλβετία καί τήν μετέπειτα θητεία του ὡς πρώτου κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδας.
Γιατί τιμοῦν οἴ Ἐλβετοί τόν Καποδίστρια;
Ἴσως δέν εἶναι εὐρέως γνωστό ὅτι, στόν Καποδίστρια ὀφείλεται ἡ συγκρότηση καί ὀργάνωση τοῦ σύγχρονου κράτους τῆς Ἐλβετίας. Συγκεκριμένως, τό 1813, ὑπηρετώντας ὡς διπλωμάτης στή Μόσχα, διορίστηκε ἀπό τόν Τσάρο ἐκπρόσωπος τῆς Ρωσίας στήν Ἐλβετία, μέ σκοπό νά συνεισφέρει στήν ἀπαλλαγή της ἀπό τήν ἐπιρροή τοῦ Ναπολέοντα. Ἔπαιξε σημαντικό ρόλο στήν ἑνότητα, τήν ἀνεξαρτησία καί τήν οὐδετερότητα τῆς Ἐλβετίας καί συνεισέφερε στό ἑλβετικό σύνταγμα, πού προέβλεπε αὐτόνομα κρατίδια (καντόνια) ὡς μέλη τῆς ἑλβετικῆς ὁμοσπονδίας, μέ προσωπικά προσχέδια.
Συμμετεῖχε στό Συνέδριο τῆς Βιέννης ὡς μέλος τῆς ρωσικῆς ἀντιπροσωπίας καί ἀργότερα ἐκπρόσωπος τῆς Ρωσίας στή Συνδιάσκεψη τῶν Παρισίων τό 1815, ὅπου πέτυχε τήν ἐξουδετέρωση τῆς αὐστριακῆς ἐπιρροῆς, τήν ἀκεραιότητα τῆς Γαλλίας ὑπό Βουρβόνο μονάρχη καθώς καί τήν διεθνῆ οὐδετερότητα τῆς Ἐλβετίας. Μέ τήν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης, ἐνῷ ἦταν Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν του Τσάρου, ὑποχρεώθηκε νά ἐγκαταλείψει τό ἀξίωμά του τό 1822 γιά νά ἐγκατασταθεῖ στή Γενεύη τῆς Ἐλβετίας, ὅπου ἔχαιρε ὑπόληψης γιά τήν προσφορά του. Ἐκεῖ παρέμεινε μέχρι τό 1928 πού ἀνέλαβε Κυβερνήτης τοῦ νεοσύστατου Ἑλληνικοῦ Κράτους.
Ἀξίζει νά σημειώσουμε ἐπιγραμματικά, ὅτι ὁ Καποδίστριας ἀνέπτυξε ἀξιόλογη εὐρωπαϊκή πολιτική ἡ ὁποία συνίσταται: στήν ὕφεση καί τόν σταδιακό ἀφοπλισμό, τήν κατάργηση τοῦ δουλεμπορίου, τήν ἐξάλειψη τῆς πειρατείας, τήν ἑδραίωση στό εὐρωπαϊκό πολιτικό σύστημα οὐδέτερων πολιτειακῶν ὁμοσπονδιῶν, τήν κατάλυση τῶν κλειστῶν ἰμπεριαλιστικῶν συνασπισμῶν, τή δημόσια καταδίκη της ἀρχῆς τῶν ἐπεμβάσεων σέ ξένες πολιτικές ὑποθέσεις, τήν καθιέρωση ἑνός ὑπερεθνικοῦ ὀργανισμοῦ μέ τή συμμετοχή ὅλων τῶν κρατῶν χωρίς διακρίσεις, τήν υἱοθέτηση τοῦ θεσμοῦ τῆς διαιτησίας ὡς μέσου ἐπίλυσης τῶν διεθνῶν διαφορῶν, τήν θέσπιση τῶν συνταγματικῶν θεσμῶν καί τήν προάσπιση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τήν βαθμιαία ἀνεξαρτητοποίηση τῶν ἀποικιῶν.
Καταλαβαίνει κανείς πόσο μπροστά ἦταν ἀπό τήν ἐποχή του καί γιατί οἴ μεγάλοι της Εὐρώπης φρόντισαν ὥστε ὁ Τσάρος νά τόν ἀπομακρύνει ἀπό θέση πού κατεῖχε. Ἀλλά ἐπίσης καί τί ἔχασε ἡ Ἑλλάδα δολοφονώντας τον.
Δρ. Ἰωάννης Παρίσης
Ὑποστράτηγος ἐ.α.
Διδάκτωρ Πολιτικῆς Ἐπιστήμης/Διεθνῶν Σχέσεων