Υπάρχουν δυστυχώς και ορισμένες θλιβερές εξαιρέσεις, όσον αφορά στον εορτασμό των Χριστουγέννων και στην χρησιμοποίηση της χριστιανικής χρονολόγησης, από κάποιες αιρετικές ομάδες του ακραίου προτεσταντικού χώρου όπως:
Με αφετηρία το βασικό αξίωμα- δόγμα ότι όλες οι θρησκείες έχουν σπέρματα της αλήθειας, οφείλουν όλες να αλληλοπεριχωρηθούν και να συγκλίνουν στον ίδιο στόχο, την προσέγγιση του «ενός θείου», με διαφορετικούς τρόπους. Πρόκειται για το σύγχρονο φαινόμενο του θρησκευτικού συγκρητισμού, το οποίο εφεύρε και προωθεί πυρετωδώς ο παγκόσμιος Οικουμενισμός.
Εφρύαξαν και πάλι οι υβριστές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού κατά την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, επιστρατεύοντας το γνωστό καθιερωμένο όπλο τους, να υβρίζουν και να βεβηλώνουν το θεανδρικό πρόσωπό Του στις μεγάλες εορτές της Χριστιανοσύνης.
Επειδή δε τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται σκόπιμα από νεοεποχίτικους κύκλους, η άποψη ότι ο Μοναχισμός και η ασκητικότητα των ανατολικών θρησκευμάτων σε τίποτα δεν διαφέρει από τον Ορθόδοξο Μοναχισμό, μέχρι σημείου μάλιστα να πιστεύεται ότι οι δύο Μοναχισμοί ταυτίζονται μεταξύ τους και ότι δήθεν είναι το ίδιο επωφελές….
Μέγας σκόπελος, ανάμεσα σε δεκάδες άλλους, για τις σχέσεις της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας μας με τον Παπισμό είναι και η πολιτική του διάσταση.