Είμαι μυθιστοριογράφος και υποθέτω ότι έχω επινοήσει αυτή την ιστορία. Γράφω «υποθέτω» γιατί παρά το γεγονός ότι την έχω επινοήσει, εξακολουθώ να φαντάζομαι ότι πρέπει να συνέβη κάπου, κάποτε, παραμονές Χριστουγέννων, σε μια μεγάλη πόλη σε εποχή τρομερής παγωνιάς. Βλέπω μπροστά μου, σαν οπτασία, την εικόνα ενός αγοριού, μικρού, έξι χρονών ή και μικρότερου. Εκείνο το πρωί το αγοράκι ξύπνησε σ’ ένα παγωμένο, υγρό υπόγειο…
Ντοστογιέφσκι: «Ο μικρός ζητιάνος στο χριστουγεννιάτικο δέντρο του Χριστού»