Ο γερω Ἰάκωβος Ἁγιαννανίτης, ὁ κοινῶς ἀποκαλούμενος «Ἰακωβάκης», καταγόταν ἀπό τά Βρύουλα τῆς Μ. Ἀσίας. Πῆγε γιά μοναχός στήν καλύβη τοῦ παπα–Σάββα τοῦ Πνευματικοῦ, στόν γέροντα Ὀνούφριο. Λένε ὅτι ἐρχόταν σέ διαπληκτισμούς μέ τόν Γέροντά του, γιατί ἤθελε νά κάνη 2.000 μετάνοιες καί δέν τόν ἄφηνε. Μετά ἀπό καιρό ἀπεφάσισε ὁ γερω–Ὀνούφριος νά κάνη τήν κουρά του. Ἐνῶ εἶχαν γίνει οἱ ἑτοιμασίες καί ἦρθαν οἱ πατέρες, ὁ Γέροντας συζητώντας μέ τόν δόκιμο γιά τό ὄνομα διεφώνησαν. Ὁ δόκιμος ἤθελε νά τόν ὀνομάση Ἀναστάσιο, ἐνῶ ὁ Γέροντας ἤθελε νά τοῦ δώση ἄλλο ὄνομα.
Αποφθέγματα από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση